ساکن عرش خدا یار دعایش گریه است
مَحرم ماه مُحرم ربنایش گریه است

بندگی مال خدا و زندگی مال حسین
خوش به حال آنکه فرش زیر پایش گریه است

خیر دنیا را نمیخواهیم ارزانیتان
آنچه را خیر النساء داده به جایش گریه است

راست میگویند روضه آب و نان ما شده
نهضت ما ابتدا تا انتهایش گریه است

دل نبستن بر حسین از هر گناهی بدتر است
دل اگر بیمار شد شفایش در گریه است

هم زیارت هم شهادت میدهند آماده باش
با دو چشمی که جهاد هر دو تایش گریه است

بارها با دست آقا دست بیعت داده ایم
سنگهای این حسینیه بنایش گریه است

چند سالی هست دارد حسرت یک اربعین
من فدای رهبری که کربلایش گریه است

ما فقط حال بکاء داریم اما فاطمه
موقع ذکر مصیبت گریه هایش گریه است

کشته اشک است یا خون خدای ما حسین
زخمهای پیکر آقا دوایش گریه است

مشک آبی نیست سقا نیست اما کودکش
تشنه است آنچه ضرر دارد برایش گریه است

چند وقتی میشود نه شیر خورده نه غذا
جان ندارد حنجرش جان صدایش گریه است

میبرد آبش دهد ارباب یا خوابش کند
حاجی شش ماهه ای را که مِنایش گریه است

یک قدم برداشت و چندین قدم آمد عقب
پشت سر یک لشکر اما پیش پایش گریه است

خنده هایش را گرفتی حرمله از مادرش
دست بابا خونی و زیر عبایش گریه است

اگر چه آدمی با آب یا دریا بدن شوید
ولی در کربلا دیدم مَلَک با خاک تن شوید

برای بردن نام تو کعبه باز مَحرم نیست
هزاران بار اگر با چشمه ی زمزم دهن شوید

به قدر دست شستن بین کمال هر شهیدی را
نصیبش بوریا گردد اگر دست از کفن شوید

به توبه نیست، تطهیر نجاست آب میخواهد
خدا با گریه از آلودگی، دامان من شوید

جوانی مرا بردند و پیری مرا دیدند
چه میدانستم این داغِ تو رنگ از موی من شوید

چه شد آن دادهای من چه شد فریادهای من؟
همین باشد جزای آنکه دست از خویشتن شوید

چه ها بر پیرهن رفته چه ها بر آن بدن رفته
که زهرا چهارده قرن است خون از پیرهن شوید

قیامت چون شود قبل از مشرف گشتن زهرا
زمین حشر را آب جبین سینه زن شوید

همه دور حسین و بچه هایش جمع میگردند
ولی پرونده ی گریه کنانش را حسن شوید

حسین بن علی مانده که قبل از رفتن خیمه
چگونه خون جاری از این خونین بدن شوید

دلت سیاه شده نور هل اتی کافی ست
ز خلق رانده شدی حجت خدا کافی ست

نیاز بنده ی عاشق به مال و زیور نیست
دلی که برغم مولاست مبتلا کافی ست

که گفته وصل دوای تمام درد منست؟
هر آنچه یار بخواهد همان مرا کافی ست

از آستان امامی که معدن خیر است
برای نوکر درمانده یک دعا کافی ست

بیا به خاطر قلب امام قول دهیم
اگر چه دیر شده اما دگر خطا کافی ست

برای هر که هوای دلش نفسگیر است
نفس کشیدن در مشهد الرضا کافی ست

حرم کجا و من روسیاه کجا؟ می دانم
همین که سوختم از هجر کربلا کافی ست

دوید زینب و با گریه گفت با قاتل
نزن عزیز مرا شمر بی حیا کافی ست

همه کفن بخرند و همه کفن بشوند
فقط برای حسین است بوریا کافی ست

 جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات