هر کسی تنهاست ذکرش می‎شود تنها حسین
هر کسی گم می‎شود را می‎کند پیدا حسین

دستگیری می‎کند از عاشق بی دست و پا
می‎نشاند نوکر آلوده را بالا حسین

بر کسی دلبسته‎ام که دل نبسته بر کسی
از همه دل کنده‎ام در این جهان الّا حسین

کار من گریه است از بدو تولد تا ابد
خیر دیگر که ندیدم من از این دنیا حسین

بارها گفتم نمی‎بخشد ولی بخشید و گفت
بار آفت خورده‎ات را می‎خرد یکجا حسین

سیزده نور خدا را دوست دارم مثل هم
چون که می‎دانم در آنها هست استثنا حسین

لنگ (فکر) دیدار خدا بودم که بین روضه‎ها
وقت یا اللّه آمد بر زبانم یا حسین

هم امامت هم قیامت هم شفاعت می‎کند
روز محشر هم بیاید کار دارم با حسین

کاف و هاء یاء عین صاد سور مریم
سوره‎ی والفجر روی نیزه شد معنا حسین

من فدای دختری که در خرابه بود و گفت
با همان لکنت به سختی چند تا بابا حسین

خوردم از این و آن مشت و لگد حالا بگو
من شدم پیرتر یا مادرت زهرا حسین؟

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ای گل نرگس چرا هم پای آهت غربت است؟
گریه‎کن لازم نداری روضه‎هایت خلوت است

چشم ما کرده هوس یکبار خون گریه کند
روزی این چشمِ بی‎توفیق اشک حسرت است

یک حسین از تو رسید و عالمی آشفته شد
بین روضه، بودن صاحب نفس‎ها نعمت است

ناله‎ات ما را عزادار سرِ بر نیزه کرد
هر کجا که روضه داری، اشک ما هم دعوت است

گوشه‎ی تنهایی‎ام دق می‎کنم کی میرسی؟
اشتیاق وصل از شیرینی هم صحبت است

سائل اشکم رفیق گریه‎های بی کسی
بچه‎های فاطمه الطافشان بی‎منّت است

خرج روضه می‎شویم و منصب ما نوکری ست
روضه‎خوانی نعمت است و گریه کردن خدمت است

در نماز خویش هر شب روضه‎داری می‎کنم
می‎کشم تسبیح آه و روضه‎خوانم تربت است 

غصه‎ عریانی جدّ غریبت روی خاک
مایه‎ی آه تمام خاندان عصمت است

سینه‎ات بر زیر پا افتادنش را گریه کرد
تنگی پیراهنم، پیراهنش را گریه کرد

سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات