روی من و تو حضرت زهرا حساب کرد
ما را برای بزم عزا انتخاب کرد

باز این چه شورش است که در خلق عالم است
نام حسین بار دگر انقلاب کرد

دلشوره داشتم که نبینم محرمت
یک سال این فراق دلم را عذاب کرد

توبه شکسته‎ها همه گویند یا حسین
ربّ الحسین هر چه دعا مستجاب کرد

از کودکی حسینیه‎دار محرمم
این روسیاه را خودش عالیجناب کرد

هرکس که ذره ذره به پای حسین سوخت
او را خدا به وصل خودش کامیاب کرد

گریه غبار سینه‎ی من داده شستشو
این قلب خاک خورده چنان دُرّ ناب کرد

تفسیر دستگیری او از رسول ترک
کار هزار منبر و صدها کتاب کرد

سینه برهنه‎ها همه از نسل عابس‎اند
او کربلا طریقه‎ی این وصل باب کرد

هر کس شنید ناله‎ی حیّ علی العزا
تا خویش را به روضه رساند شتاب کرد

آید به گوش ناله‎ی محزون فاطمه
مادر به گریه، یک یک ما را خطاب کرد

ماه محرم آمد و پیچید بوی سیب
صلّ علی الحسین و صلّ علی الغریب

درونم درد بسیار و مداوای تو می‎خواهد
دو چشم پر گناه من تماشای تو می‎خواهد

چه تنبیهی از این بدتر که دورم از تو آقاجان
نگاهم کن که چشمم، چشم زیبای تو می‎خواهد

سگ کهف وجود من برای پاکی ذاتش
چنان ظرفیست که خاک قدم‎های تو می‎خواهد

سر پیری جوانی می‎کنم با گریه‎کن‎هایت
قدم خم شد ز بس که قد طوبای تو می‎خواهد

ز دیوار گناهان رفته‎ام بالا، پشیمانم
بلندم کن که این دیوار حاشای تو می‎خواهد

شب قدرم به امضایت سحر شد بعد فهمیدم
خدا هم بنده‎اش را با تقاضای تو می‎خواهد

کریمی و رحیمی و حلیمی و غفوری و
همانی که گدای بی سرو پای تو می‎خواهد

مرا چون دوست داری دوست داری عاشقت باشم
مرا زهرا سوا کرده است رسوای تو می‎خواهد

دلی خوش دارم از اشک و عزا و می‎کنم لعنت
به آن جمعی که ما را نیز منهای تو می‎خواهد

چنان گرگی نشسته دور پیراهن حرامی و
نمیدانم چه چیزی از هدایای تو می‎خواهد

همه هستند گرد تو به غیر از ساربان چون که
فقط انگشتری‎ات را ز اعضای تو می‎خواهد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

از همان روز ازل بعد هدینای حسین
دهنم خورده به شیرینی حلوای حسین

نقطه‎ی دلبری خالق و بنده، حرم است
وسط سجده روی تربت اعلای حسین

متولد شده‎ی چشم امام حسنم
آمدم گریه کنم گوشه‎ی دنیای حسین

به تباکی وسط اهل بکاء خوشحالم
همچنان قطره که افتاده به دریای حسین

دَم اگر داده مسیح از دودَم ارباب است
جان ناقابل من بسته به امضای حسین

زیر قولم نزدم با همه‎ی بار گناه
سر وقت آمده‎ام روضه‎ی شب‎های حسین

محض اینکه نبُرد پای من از روضه‎ی او
بگذارم سرم را به کف پای حسین

اربعین پای پیاده بروم یا نروم
فیض چای نجفی می‎برم از چای حسین

چقدر نام تو زیباست اباعبدالله
مشق شب تا سحر من شده املای حسین

وحشت و ترس ندارم ز شب اول قبر
آبرو داده به من وعده‎ی فردای حسین

شانه‎ی عرش خدا جای عزیز نبوی ست
پس چرا گوشه‎ی گودال شده جای حسین

جلوی چشم تر فاطمه کمتر بزنید
عوض بوسه، نوک چکمه به اعضای حسین