رفع زحمت کن از این درگاه، رحمت پیشکش
غربت او را نیفزا رفع غربت پیشکش

کار نوکر نوکری و کار او اربابی است
قدر وُسعت نوکری کن نوع خدمت پیشکش

خویش را امروز باید خرج آقایت کنی
پارکاب یار بودن روز رجعت پیشکش

از همه صاحب عزا امروز دارد انتظار
انتظار وصل در دوران غیبت پیشکش

لااقل بر سردر خانه سیاهی نصب کن
روضه خواندن، گریه کردن کنج عزلت، پیشکش

ما عزاداریم اما شهر مشکی پوش نیست
رخت مشکی کن به تن رفتن به هیئت پیشکش

ای قدیمی های هیئت دار روز غیرت است
کرسی قدمت نگه دارید، حرمت پیشکش

کربلا گاها وهب‎ها گوی سبقت می‎برند
پس حسینی باش، عاشق باش، کسوت پیشکش

نوحه از رگ‎های خنجر خورده با دَم آمده
زنده ماندی شکر کن ماه محرم آمده

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

بسم ربّ نور و ربّ العشق ربّ العالمین
بسم احمد بسم زهرا و امیرالمؤمنین

بسم ربّ الجود بسم مجتبی بسم کریم
بسم ثارالله بسم الله الرّحمن الرّحیم

السلام ای بهترین ماه ای محرم السّلام
السلام ای بهترین ارباب عالم السّلام

از تو ممنونم که از غم راحتم کردی حسین
با تمام روسیاهی دعوتم کردی حسین

تا شدم مجنون تو عقلم دو چندان رشد کرد
در محرم نور ایمان فروان رشد کرد

ذرّه‎ای هستم که از مهر شما آکنده‎ام
شک اگر کردم به درمانِ شما شرمنده‎ام

آنکه اهل حرف بود و در عمل جا زد منم
آنکه دائم پای عشقت رنگ می‎بازد منم

تو همان آقایی و روضه همان دارالشّفاست
گریه بر داغ تو بر هر درد بی درمان شفاست

قطره‎ی اشکی سبب شد کور بینا بازگشت
با عصا آمد به سوی روضه با پا بازگشت

هست مدیون تو سر تا پا وجودم یا حسین
بی‎نگاهت صد کفن پوسانده بودم یا حسین

حرف «پیر زیرکی» همواره در یاد منست
مثل او این حرف در توفان فریاد منست

هر چه هستم هر که هستم بر کسی مربوط نیست
جود اربابم حسین بن علی مشروط نیست

پیرهن مشکی به تن کردن عبادت کردن است
یا حسین ما همان قرآن تلاوت کردن است

می‎شود این روضه‎ها بی سایبان هم برقرار
برتر از عرش است روضه، سقف می‎خواهد چه کار؟

چادر زهرای اطهر سایبان روضه‎هاست
بانی پهلو شکسته میزبان روضه‎هاست

روضه‎ای را که به پا کرده در این دنیا خودش
اختیارش نیست دست هیچکس الّا خودش

پس به پای هم چرا بیهوده می‎پیچیم ما
پای زهرا که وسط باشد، همه هیچیم ما

ما تأسی می‎کنیم امسال بر بانو رباب
سینه‎زن خواهیم شد حتی به زیر آفتاب

بی‎اراده غرق ناله، بی‎امان، بی‎اختیار
گریه باید کرد مثل مادران داغدار

گریه‎های مادرانه یادگار فاطمه است
روضه خواندن کار ماها نیست کار فاطمه است

سوختی در آتشِ صحرا بُنَیَّ، سوختم
رفت غارت آن لباسی که برایت دوختم

کاش در گودال خون عطشان نبودی لااقل
پیش چشم این و آن عریان نبودی لااقل

گمگشته ایم و پیش تو پیدا شویم باز
با یک سلام یار تو مولا شویم باز

ای یادگار سیزده ابرار السّلام
زشتیم و با جواب تو زیبا شویم باز

ما بی‎توجهات تو معنا نمی شویم
دوریم و با نگاه تو معنا شویم باز

دوری ما به خاطر فرط گناه ماست
ترک گناه چون شود احصاء شویم باز

نام حسین چون به میان آید ای عزیز
بهر یاری تو مهیا شویم باز

وقتی تو را به غفلتی از دست می‎دهیم
با بوی روضه غرق تولّی شویم باز

بوی محرم و حرم و گریه چون رسد
همراه اشک تو شیدا شویم باز

تنها مرو به روضه غلام سیاه هست
بگذار روسپید تمنا شویم باز

روزی اگر ز هجر تو از غصه، جان دهیم
روز دگر به یاری‎ات احیا شویم باز

ناقابلیم بین نماز شب شما
با یک دعا بلاکش زهرا شویم باز

از بخت نوکرت شب جمعه محرم است
با مادرت به ناله هم آوا شویم باز

باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

اگر بناست بمیریم تا بیایی تو
هزار مرتبه مردیم پس کجایی تو؟

شبانه روز همه دسته دسته می‎میرند
فقط به عشق تو تا زودتر بیایی تو

اَلا بقیة آل فَمَن یَمُت یَرَنی
هزار مرتبه مردن سزاست که آیی تو

بهانه است مرا علتش فقط این است
شبانه روز ببینی دو صد فدایی تو

امید دیدنت آیا به گور خواهم برد
و یا به نوکر درمانده رخ نمایی تو

چه بهتر است که در خون شناورم سازی
و بین معرکه پرده ز رخ گشایی تو

سرم به گردن من کرده بس که سنگینی
بیا که تشنه‎ی وصلم بده ندایی تو

سر بریده سر راه خود نمی خواهی؟
هنوز داری عزیزم شهیدهایی تو

شنیده‎ام به غلام سیه نظر داری
بلی که آینه‎ی شاه کربلایی تو

رسیده بر سر بالین عابسش ارباب
به گریه گفت گلایه مکن ز مایی تو

سر غلام سیاه و تفقد مولا
کند روزی من گر کنی دعایی تو

سر تمام شهیدان به زانویش بود
و سر خودش سر نی رفت تا بیایی تو

بهای خون حسین انتقام منتقم است
بیا که منتقم شاه سرجدایی تو

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

وصال تو همه جا قبله‎گاه آمالم
ز خیمه‎ات نظری کنی به احوالم

نشد بیایم و در حج ملازمت باشم
بنالم از غم دل یا بدی اقبالم

برای روضه گرفتن چه طعنه ها خوردم
ز سنگ تهمت مردم شکسته شد بالم

فقط دعای تو گردیده مهر تمدیدی
به توبه‎نامه‎ی بی اعتبار هر سالم

نه پای رفتنی هست و نه روی آمدنی
بگو چه چاره کنم من ز دست اعمالم

گناهکارم و توبه شکسته‎ی رمضانم
خودت بیا عرفه گریه کن به این حالم

صدای پای محرم به گوش می آید
شبانه روز به یاد حسین می نالم

به اعتماد دعایت کنار گذاشته ام
لباس مشکی و دستمال گریه و شالم

قسم به موی پریشان عمه جان شما
به گریه دل نگران حسین و گودالم

صدا زد از ته گودال زینبم برگرد
صدا زد از ته گودال خواهرم برگرد
مگر نگفتمت عزیزم نیا به دنبالم

برو به خیمه، نبینی بریدن سر را
وگرنه پیر شوی پای جسم پامالم

عمو که خورد زمین روی حرمله وا شد
خدا فقط رسد اینجا به داد اطفالم

رقیه گوشه‎ی خیمه بدون معجر شد
سکینه داد زد ای عمه وای خلخالم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

دلم تنگ است یارم برنگشته
خوشی روزگارم برنگشته

چه خاکی بر سرم باید بریزم
که صاحب اختیارم برنگشته

از او شرمندگی تقدیر من شد
نبودم سر به راهش پیر من شد

دوباره توبه هایم را شکستم
نیامد باز هم تقصیر من شد

لبم با او دلم با دیگران است
زمان ما زمان امتحان است

شفای زخم سینه کی می آید
قدّ زهرا ز هجرانش کمان است

 زمین خوردم عصای من کجایی
تمامی دعای من کجایی

 غریبم بین این مردم غریبم
نگار آشنای من کجایی

بیا دل را از این غصه رها کن
میان نافله من را دعا کن

بیا مولا اربعین، سینه زنان را
پیاده راهی کرب و بلا کن

بیا آرام جان ما تو باشی
دوباره هم زبان ما تو باشی

به جان ها می رسد بوی محرم
بیا تا روضه خوان ما تو باشی

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات