وقتی که نان فقر را دندان گرفتم
از دست او بوسه به جای نان گرفتم

گفته‎اند کفر است نخواهد شد ولی من
حاجات را از این خداوندان گرفتم

هر چند رعیت زاده‎ام اما زرنگم
با گریه‎هایم مزد از سلطان گرفتم

با ابروی بُرنده‎اش خون مرا ریخت
با خون پامالش حنابندان گرفتم

وقتی زلیخا کور شد می‎گفت یوسف
دیدی چگونه از خودم تاوان گرفتم

تنها برای صاحب خود پارس می‎کرد
درس بزرگی از سگ دربان گرفتم

می‎خواستم بازار یارم گرم باشد
اما کنار حجره‎اش دکان گرفتم

دردم فراقش است و درمانم وصالش
از اربعینش درد بی درمان گرفتم

نگذاشت پشتم تا شود چون تا شدم من
سینی چای روضه و قندان گرفتم

قربانی ام اما ده ذی الحجه‎ام را
از اشتیاقم سوم شعبان گرفتم

فورا سر قاری قرآن یادم افتاد
وقتی شب احیا سرم قرآن گرفتم

https://goo.gl/ajWA5e

تصمیم زمین خورده اگر پا شدن است
اول قدمش جدا ز دنیا شدن است

خواری جهان، گدای مردم بودن
شاهی جهان، گدای آقا شدن است

انگشت نما اگر که باشی چه باک
زیبایی عشق چیست؟ رسوا شدن است

باید که به جز او ز همه دل بکَنی
مؤمن شدن اقتضاش تنها شدن است

چیزی که به منتظر بها می‌بخشد
دلواپس بی کسی مولا شدن است

کافی‌ست سخنوری و لفاظی ما
وقت عمل است نوبت پا شدن است

خیر و خوشی قبر، قیامت، امروز
در قافله کرب و بلا جا شدن است

حتی روی دست هم رجز می‌خواند
شش ماهه اگر در پی آقا شدن است