روز اول با همان خاکی که قنبر ساختند
از من و تو سمت باب القبله، نوکر ساختند

پرچمی بر عرش کوبیدند و اینجا روضه است
دسته‎ی سینه زنی پشت پیمبر ساختند

شیشه شیشه گریه‎ی ما را ملائک برده‎اند
قطره قطره ریختند و حوض کوثر ساختند

چشم هر کس خیس باشد جای پای فاطمه است
چشم ما را با حسینیه برابر ساختند

می‌‎شود بابا، حسین و می‎شود مادر، رباب
سینه‎زن‎ها را به این صورت برادر ساختند

هر کسی بهتر برایش سوخت مزدش را گرفت
سوخت فطرس، از همان خاکسترش، پر ساختند

با وضو باید در این ده روز از هر جا گذشت
هر محله، بچه‎ها، صحنی مطهر ساختند

شاهراه آسمان در کوچه‎های کربلاست
تا خدا، از مرقد شش گوشه یک در ساختند

کربلا تاریک شد، پیکر ته گودال ماند
آفتاب نیزه را با یک سر آخر ساختند

جهت سلامتی امام زمان و مقام معظم رهبری و تعجیل در فرج امام زمان صلوات

گریه دواست عاشق بیمار مانده را
چاره کجاست عبد گرفتار مانده را

کی می‌شود به چهره‌ی ماهت نظر کنم؟
نوری ببخش دیده‌ی خونبار مانده را

پررویی مرا به بزرگی خود ببخش
تو عفو کن گدای طلبکار مانده را

کنعان میان هر گذرش بوی یوسف است
طاقت نمانده رهگذر زار مانده را

من را بخر اگر چه به دردت نمی‌خورم
کن سرفراز جنس به انبار مانده را

قلب مرا دوباره خودت سر به راه کن
از نو بساز خانه‌ی آوار مانده را

خواب از سرم پریده ز دوری کربلا
کی می‌بری حرم من بیدار مانده را؟

امروز در کنار تو ای صاحب عزا
سینه‌زنیم مسلم بی‌یار مانده را

جهت سلامتی امام زمان و مقام معظم رهبری و تعجیل در فرج امام زمان صلوات