با خدا هستیم یعنی با حسین
می‎کُشد با عشق خود ما را حسین

در مقام خود خدایی می‎کند
می‎نشیند بر زمین هر جا حسین

آبروی نوکرش را می‎خرد
پیش چشمان همه تنها حسین

در غم واندوه آرامم نکرد
هیچ ذکری غیر ذکر یا حسین

می‎برد بالا مرا در روضه‎اش
بیشتر از قوس او أدنی حسین

خلقت ما از دعای فاطمه است
لا موثر فی الوجود الّا حسین

کارها را با رقیه بسته اند
اهل بیت مصطفی حتی حسین

نامه‎ی اعمالمان را تا کنید
راه می‎آید خودش با ما حسین

با لباس مشکی‎ام دفنم کنید
رو سفیدم می‎کند فردا حسین

کربلای من گره خورده به هم
می‎زند تا اربعین امضا حسین

از مدینه آمدم تا کربلا
چون حسن آورده من را تا حسین

سفره‎دار سفره‎ی زهرا حسن
روضه‎خوان روضه‎ی زهرا حسین

هر دم از کوی تو آمد خبر سوختگان
خرجی بی کسی‌ات شد جگر سوختگان

شب اینها سحر گریه هجران شده است
رنگی از خواب ندارد سحر سوختگان

درد اگر از تو بیاید همه‌اش خیر و خوشی‌ست
مزد عشق است بلا، در نظر سوختگان

سوختند و همه را سوخته‌ی خود کردی
می‌رسد تا همه عالم اثر سوختگان

مثل پرچم همه جا از تو حکایت دارند
سینه‌زن جمع شد دور و بر سوختگان

مسجد ارک، منا، فکه چه فرقی دارد
به کف پای تو افتاده، سر سوختگان

همه‌ی عمر نشستند، ببینند تو را
گذری رد شو تو هم از گذر سوختگان

روز و شب از تو فقط کرب و بلا می‌خواهم
عتبات است تمام سفر سوختگان

جدت افتاد ز مرکب همگی افتادند
سپرش رفت به غارت، سپر سوختگان