چشم من خشک است و چشم یار، گریان مانده است
ما پشیمان نیستیم و او پریشان مانده است

آنقدر از دست مردم غصّه خورد و غصّه خورد
رفته است از شهرها و در بیابان مانده است

جور ما را سال‎های سال دارد می‎کشد
این پدر عمری‎ست پشت ما یتیمان مانده است

زود بین خیمه‎اش جایی برای خود بگیر
نوح را دریاب تا کشتی به طوفان مانده است

وقت دلتنگی به سمت خیمه‎اش پرواز کن
بویی از پیراهن یوسف به کنعان مانده است

ای که دستت می‎رسد کاری بکن بهر فرج
عمر دارد می‎رود، کم وقت جبران مانده است

کاش ما را با خودش می‎برد تا صحن حسین
در دل ما حسرت یک دیدار جانان مانده است

تا تنور خانه‎ای هم مادرش را می‎کشد
ماه زیر خاک و خاکستر که پنهان مانده است

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ادامه »

یا ربّ یا الهی یا ربّ یا الهی

من بنده‌ی تو هستم عهد تو را شکستم
پرونده‌ی سیاهم مانده به روی دستم

عبد فراری‌ات را دلخون نمی‌کنی تو
از خانه‌ات گدا را بیرون نمی‌کنی تو

یا ربّ یا الهی یا ربّ یا الهی

دل با صفا نکردم از تو حیا نکردم
بر توبه‎نامه‌ی خود اصلا وفا نکردم

شرمنده‌ام نبردی هرگز تو آبرویم
تازه اجازه دادی با تو سخن بگویم

یا ربّ یا الهی یا ربّ یا الهی

آنان که در بهشتند خاک مرا سرشتند
بر صورتم از اول نام علی نوشتند

من مست گریه هستم اشکم شده شرابم
زهرا گرفته دستم عبد ابوترابم

یا ربّ یا الهی یا ربّ یا الهی

دل شد حریم جانان هر دم شدم پریشان
عقده ز دل گشودم، ناله زدم حسین جان

کلب حریم عشقم شیدای عالمینم
عالم همه بداند دیوانه‌ی حسینم

آب روان بنوشم گویم به آه سوزان
دوست دارم حسین جان، دوست دارم حسین جان

آهسته‌تر برادر شانه زنم به مویت
این لحظه‌های آخر بوسه زنم گلویت

من پای گیسوانت گیسو سپید کردم
اذنم دهی به میدان دور سرت بگردم

گویم به چشم خونبار دیدی شدم گرفتار
حسین خدانگهدار …

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

دو سه شب مانده فقط فرصتمان محدود است
رحم کن گرچه گدای تو گنه‎آلود است

وای بر من اگر امشب نخری بارم را
آه پس من چه کنم نفس خطا کارم را

هیچکس مثل منِ خسته پریشان نشده
روزه‎هایم سپر آتش سوزان نشده

دانه دانه گنه من شده صدها خروار
ماندم از فیض نمازی که قضا شد هر بار

در سرم جز هوس و خواهش نفسانی نیست
خبری دیگر از آن سجده‎ی طولانی نیست

جای مظلوم، ستم پیشه هم آغوشم شد
از علی گفتم و ایتام فراموشم شد

معصیت کم‎کم از این خانه مرا دورم کرد
خوی دنیاطلبی بود که مغلوبم کرد

سیدی صید شدم در شهواتم الغوث
سخت دلواپس میزان و صراطم الغوث

بینوایم، به گدا نان و نوایی برسان
درد دارم چه کنم زود دوایی برسان

نسخه‎ای نیست به جز گریه‎ی بر ثارالله
هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله

سر مولا به روی نیزه اعدا می‎رفت
ناله‎ی خواهر او بود که بالا می‎رفت 

به لب تشنه‎ی ارباب الهی العفو
به همان گریه‎ی بی‌‎تاب الهی العفو

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ماندم میان خوف و رجا دست من بگیر
وقتم کم است، آه خدا دست من بگیر

چیزی نمانده جمع شود خوان رحمتت
حالا که هست سفره به پا دست من بگیر

در هم بخر سوا بکنی گریه می‌کنم
امشب کنار این رفقا دست من بگیر

من صاحب مصائب سنگین و بی حدم
با این همه گناه و خطا دست من بگیر

ای دستگیر باخبری من چه کرده‎ام (کرده‎اند خلق)
دست مرا دوباره رها دست من بگیر

باد صبا هوای نجف را می‌آورد
مستم به بوی باد صبا دست من بگیر

باشد دخیل پنجره فولاد می‌شوم
در روضه‌ی امام رضا دست من بگیر

بر رشته‌ی محبت او چنگ می‌زنم
چنگی که «لا انفصام لها» دست من بگیر

بر خاک کوچه رو به اباصلت ناله زد
در زیر پام مانده عبا دست من بگیر

پنجاه بار بین گذر خورده‎ام زمین
یاد غریب کرب و بلا دست من بگیر

عباس نیست زینب و یک محمل بلند
گوید سکینه عمه بیا دست من بگیر

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

اشک عشاق تو از دیده روان است بیا
آخرین جمعه‎ی ماه رمضان است بیا

العجل تا که برای تو به دردی بخوریم
نوکر تو تا که جوان است بیا

صاحب العصری و هر عصر نبودم یادت
سر ما گرم به بازی زمان است بیا

ثمن عمر منِ زار، ضرر بود و ضرر
عمر این شاخه دگر رو به خزان است بیا

کوهی از معصیت است اینکه روی شانه‎ام است
قامتم زیر گنه مثل کمان است بیا

گرد و خاکی که گرفته دل ما را بتکان
نظر لطف شما خانه تکان است بیا

کو عبایت که بیایی به سر ما بکشانی
شیعه عمریست به دنبال امان است بیا

من دعا بهر فرج می‎کنم و می‎دانم
که یقینا فرج شیعه در آن است بیا

انتقام در و دیوار به دستان شماست
مادرت فاطمه قلبش نگران است بیا

کربلا با تو چه کیفی چه صفایی دارد
پشت تو قافله‎ی سینه‎زنان است بیا

از تن جدّ شما پیرهنش را بردند
سینه زن هم ز غمش جامه‎دران است بیا

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

خسته و سرگشته، ای غفّار من برگشته‎ام
سر به زیر و بی‎کس و بی‎یار من برگشته‎ام

دل به هر کس غیر تو دادم غرورم را شکست
زخمی از بی مهری و آزار من برگشته‎ام

ای رفیق روزهای سخت، دستم را بگیر
کن نظر خورده گره در کار من برگشته‎ام

پیش این و آن بیا و دست من را رو مکن
آبرو داری کن ای ستّار من برگشته‎ام

یا درستم کن همین امشب یا مرگم رسان
خسته‎ام از این همه تکرار من برگشته‌ام

بارها و بارها شرمنده‌ی آقا شدم
باز هم با لطف او من اینبار من برگشته‎ام

تا زمین خوردم بلندم کرد آقای نجف
در پناه حیدر کرار من برگشته ام

مادر آئینه‎ها قلب مرا تطهیر کرد
با دعای مادری غمخوار من برگشته‌ام

با لبان تشنه هر لحظه برم کرب و بلا
با سلامی لحظه‌ی افطار برگشته‎ام

بارها زینب صدا زد کو علمدار حرم
از میان کوچه و بازار من برگشته‌ام

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

وقت توبیخ نبین زشتی اعمالم را
وقت بخشش بنگر کثرت آمالم را

با تعمد دم در ماندم و داخل نشدم
تا که جویا بشوی لحظه‎ای احوالم را

با نظر سوی گناهان خودم داد زدم
عفو کن این همه گستاخی و جنجالم را

کرمت زود رسید و به طمع افتادم
چشم‎پوشی بنما دوزخ افعالم را

زیر و رو کن دل من را خبری در پیش است
خوانده‎ام قبل نبا سوره‎ی زلزالم را

من زمین‎گیر گناهم نجفم را بده زود
تا بمالم به حرم گوشه‏‎ای از بالم را

پیشکش کردم از روز ازل بهر حسین
پدر و مادر و جان و تن و اموالم را

باز هم لطف کریمانه‎ی موسی الکاظم
می‎دهد روزی پر برکت یکسالم را

جان فدایش که غریبانه میان زنجیر
گفت باید چه کنم درد سیه چالم را؟

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

اگر وا می کنی امشب پَرم را
اگر پُر می کنی این ساغرم را

اگر دیدی تو چشمان ترم را
اگر داری نشان دلبرم را

بگو امشب بیاید بیقرارم
شب قدر است خیلی حرف دارم

گدا گرچه گدای بی سر و پاست
خودت گفتی بیا عفو تو با ماست

مگر که تو دلت عاصی نمی‎خواست
مگر آلوده تر از من هم اینجاست؟

تو هم خوبست قدرم را بدانی
من آلوده را از خود نرانی

شده از دامنت کوتاه دستم
کنار هر کس و ناکس نشستم

نگاهم را به چشم خلق بستم
دلت را هی شکستم هی شکستم

نگو که از منِ عاصی بریدی
ز من بگذر شتر دیدی ندیدی

مدارا کن دل یک دنده‎ام را
بده بالا سر شرمنده ام را

نده دست چپم پرونده‎ام را
بنازم دلبر بخشنده ام را

بنازم رافتی که داشتی را
خودت وا کن مسیر آشتی را

توانمندی تو و من ناتوانم
درآمد گریه‎ی صاحب زمانم

گنه چاقو زده بر استخوانم
مرا بیچاره کرده این زبانم

درونم دشمنی خناس دارم
به گردن کوه حق الناس دارم

بدم، باشم! ولی صاحب که دارم!
ثوابی بر گنه، غالب که دارم

دلی بر دلبر راغب که دارم
علی بن ابیطالب که دارم

کسی که در دل من منجلی بود
علی بود و علی بود و علی بود

علی شد باده، پیمانه نجف شد
کرم کرد و کرمخانه نجف شد

دلم هر بار مهمان نجف شد
خراب و مست ایوان نجف شد

علی گفتم شراب طور خوردم
نشستم از ضریح انگور خوردم

علی گفتم نگاهم کرد زهرا
گدای دل‎بخواهم کرد زهرا

نظر بر سوز و آهم کرد زهرا
دوباره سر به راهم کرد زهرا

و ماندم تا ابد در زیر دِینش
گرفتارم گرفتار حسینش

به شام تار من مهتاب ارباب
شب قدری مرا دریاب ارباب

دلیل عفو من ارباب ارباب
شدم از داغ تو بی‎تاب ارباب

سرت را پیش زینب می‎بریدند
بمیرم نامرتب می بریدند

نفس سرکش گاه‎گاهی در دلم آشوب کرد
شکر، تنبیه تو بود و فتنه را سرکوب کرد

قلب من با یاد عشقت میزد و عیبی نداشت
غفلت از ذکر تو، قلب مرا معیوب کرد

تا ابد شرمنده هستم از کرام الکاتبین
چون گناهان مرا هم دید و هم مکتوب کرد

چشم‌پوشی کردی و در چشم مردم آمدم
پرده‌پوشی‌های تو خیلی مرا محبوب کرد

از شهیدان راهکار فهم را آموختیم
لشکر ابلیس را شب می‌شود مغلوب کرد

هر زمان وضع معاشم سخت و نامطلوب شد
ذکر یا حیدر مدد اوضاع را مطلوب کرد

در پی جاه و مقامی نیستم زیرا حسین
در مقام نوکری خود مرا منصوب کرد

اربعین هر سال ثابت کرد با عشق حسین
می‎شود قلب تمام خلق را مجذوب کرد

بی جهت گفتند روضه عامل افسردگی
بلکه روضه خیلی از افسرده‎ها را …

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

عین گل بین کویر و خاک‎ها و خارها
می‎نشینی پیش سائل‎ها، دم افطارها

بیشتر از والدینم دوستم داری ولی
بیشتر دارم برایت با گناه آزارها

درد دارم می‌کشم که نیمه‌ی شب آمدم
از سر خود وا مکن من را چنان سربارها

رد شو از پرونده‌ام دارم خجالت می‌کشم
چون شکستم عهد خود را بارها و بارها

آبروی رفته‌ی ریش سفیدم را بخر
نور رویم را نسوزان در میان نارها

خوف دارم از رجائی که مرا دورم کند
از تهجدها، ریاضت‎ها و استغفارها

ما بنای آشتی داریم دست رد نزن
برنمی‌داریم دست از توبه با این کارها

سفره‌ی رحمانیت پهن است پس امشب بگیر
دست روزه‌خوارها را مثل روزه‌دارها

قدر من یعنی علی، یعنی حسن، یعنی حسین
بندگی خوب است زیر سایه‌ی دلدارها

سر به ایوان نجف خم می‌کنم تا ابد
عاجزند از خلق این ایوان همه معمارها

بالحسین بالحسین بالحسین بالحسین
باز هم حرف حسین آمد، پناه زارها

از شب قدرم دگر بوی محرم می‌رسد
زنده‌ایم اصلا به امید همین دیدارها

عیب‎هایم را همیشه مادرم پوشانده است
پس میارزد ذکر یا زهرا به یا ستّارها

امشب از حال علی پیداست دارد می‌رود
پیش زهرا پیش پیغمبر کنار یارها

می‌رود اما همه غم‌ها به دوش زینب است
باز هم خونی‌ست بستر، وای از تکرارها

زخم شمشیر عاجز است از قتل مولایم علی
پیشتر کشته علی را ضربه‌ی مسمارها

بعد حیدر کاش این روضه به پایان می‌رسید
زینب است و کوفه و با آن کوچه‎ها، بازارها

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

همینکه گفتم الهی اجابتم کردی
سریع آمدی و غرق رحمتم کردی

کسی که دست منِ پر گناه را نگرفت
خودت همیشه رسیدی حمایتم کردی

بزرگواری و اصلا ندیده‌ای انگار
زمان معصیتم گرچه رؤیتم کردی

به پشتوانه‌ی فضلت گناه کردم
به پشتوانه‌ی حِلمت رعایتم کردی

حیا نکردم و مهلت به بنده‌ات دادی
حیا به جای من و این وقاحتم کردی

به برکت نفس و رحمت امام زمان
محبّ فاطمه و اهل هیئتم کردی

همین که ناله زدم «عائذ بأسمائک»
گدای دائمی آل عصمتم کردی

صدا زدم مددی زود آمدی حیدر
به لطف باده‌ی کوثر طهارتم کردی

پناه می‌برم امشب به زیر ایوانت
که زیر سایه‌ی ایوان شفاعتم کردی

اگر چه بدم باز منتسب به توام
تویی همان که همیشه ضمانتم کردی

تو قدر بودی و قدر تو را ندانستم
خودت برای شب قدر دعوتم کردی

چه قدر ناله زدی بین چاه مظلومم
چقدر گریه‌کن این مصیبتم کردی

فدای زخم عمیق سرت شوم آقا
تنت به خاک مکش غرق غربتم کردی

صدا زدی به سوی قاتلت ز دنیایی
که فاطمه به برم نیست راحتم کردی

آمدم سرزده بی حرف و سخن، خسته‌ام خسته ز آلوده شدن
به بزرگیت نظر کن نه به من، من شکستم دل تو، تو نشکن دل من
تو بزرگی و حقیرم العفو
باز تحویل بگیرم العفو

یخ فروشم که یخم آب شده، بنده‌ات بنده‌ی ناباب شده
با هوی و هوسش خوار شده، سخت شرمنده‌ی ارباب شده
پشت کردم به حسین خام شدم
باعث گریه‌ی آقام شدم

هیچکس دوروبرم نیست که نیست، ذکر توبه به سرم نیست که نیست
اشک و حال سحرم نیست که نیست، توشه بهر سفرم نیست که نیست
خرج نفسم شده کل عملم
می‌دود پشت سر من اجلم

وای بر دور زقرآن شدنم، وای بر بی سر و سامان شدنم
از عطای تو گریزان شدنم، معصیت بود و پریشان شدنم
چکمه بر دوش خود آویخته‌ام
بغلم کن که به هم ریخته‎ام

گر چه آلوده و رسوا هستم، نوکر فضه و اسما هستم
نجفی هستم و والا هستم، شیعه‌ی حضرت مولا هستم
حضرت بنده نواز است علی
به خدا روح نماز است علی

شب قدر است بها می‌خواهم، درد کافی‌ست دوا می‌خواهم
رزق یک سال بکا میخواهم، کربلا با رفقا می‌خواهم
تو بگو تا که ازاین غم چه کنم
من هوایی حسینم چه کنم

ادامه »

آمدم یا اله العاصین در زدم یا اله العاصین
نکردی از ضیافتخانه تو ردم یا اله العاصین
کن به سویم نگاهی یا ربّ، الهی یا الهی یا ربّ

کوله بار گناه آوردم نامه‌ام را سیاه آوردم
خسته‌ام از جدایی دیگر بر حریمت پناه آوردم
سوی تو شدم راهی یا ربّ، الهی یا الهی یا ربّ

دامن آلوده و سرگشته دیده‌ام را ببین تر گشته
سر به زیر و پریشان امشب بنده‌ی فراری برگشته
با همه روسیاهی یا ربّ، الهی یا الهی یا ربّ

صاحب جود و احسانی تو، دیده بر راه مهمانی تو
عاشق دیده‌ی گریان بنده‌های پشیمانی تو
خریدار گناهی یا ربّ، الهی یا الهی یا ربّ

من عطای تو باور دارم، صاحبی روز محشر دارم
هر چه دارم خودت می‌دانی از تولّای حیدر دارم
ذکر طوفانی‌ام در محشر امیرالمومنین یا حیدر

در به روی گدا وا کردی همیشه با کرم تا کردی
از همان کودکی قلبم را حسینیه‌ی زهرا کردی
به حُبّ فاطمه دریابم نوکر مادر اربابم

شب جمعه شد و غوغا شد محشری در حرم برپا شد
کربلا دیدنی شد امشب روضه‌خوان حرم زهرا شد
می‌رسد ناله‌های زهرا، بُنَیَّ بُنَیَّ واویلا

ادامه »

الهی از در عفوت نظر به حالم کن
قسم به حضرت خیر النساء حلالم کن

مگو که کوه گنه مستحق عفوم نیست
به حبّ فاطمه فارغ از این محالم کن

اگر پناه دهی روز حشر ممنونم
به خاطر علی احسان در آن مجالم کن

اگر به جرم بگیری به عفو می‎گیرم
ز خویش خسته شده‌ام راحت از ملالم کن

کنون که رحمت شب‌های قدر نزدیک است
تو همنشین سحر با علی و آلم کن

من و مدافع صاحب زمان شدن هیهات
تو و عطا و کرم صاحب کمالم کن

اماممان که شده از گناهمان دلگیر
تو راضی از همه قلب عنان عالم کن

من و لقای خدای حسین اگر نشود
به آبروی حسن لایق وصالم کن

منی که نزد تو بی‌آبروترین هستم
به اعتبار حسین عبد ذوالجلالم کن

تو گفته‌ای که به یک قطره اشک می‌بخشی
ز اشک روضه‌ی کرب و بلا زلالم کن

ز تل زینبیّه خواهری صدا می‌زد
مرا به جای حسین کشته‌ی قتالم کن 

گذشت گفت یتیمی نزن خودم آیم
کمی تو رحم به زخم شکسته بالم کن

لگد به پهلوی من می زنی بزن 
اما نزن تو حرف بد و شرم از جلالم کن

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

چه شد جوانی ما تا کی اشتباه کنیم؟
و عمر رفته‌ی خود را چنین تباه کنیم؟

گناه آنچه که از خود گذاشت افسوس است
که بر گذشته‌ی خود هر دقیقه آه کنیم

به هوش باش که این ماه فرصت خوبی‌ست
که نفس سرکش را باز سربه راه کنیم

اگر که ناظر اعمال ماست ربّ رحیم
چرا حیا نکنیم و چرا گناه کنیم

اگر ترازوی اعمال روز حشر علی‌ست
مخواه نامه‌ی اعمال را سیاه کنیم

قرار نیست که با چشم‌های آلوده
به چشم حضرت صاحب زمان نگاه کنیم

بیا که شیعه‌ی دلخواه حضرتش باشیم
نه اینکه معصیت از روی دل‎بخواه کنیم

دوباره وقت سحرها حسین می‌گوییم
به نام اوست دعایی که افتتاح کنیم

چه کرده با دل ما که میان ذکر و دعا
به هر بهانه شده یاد قتلگاه کنیم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات