خسته ام آواره ام ماوا ندارم جز حسین
من کس و کاری در این دنیا ندارم جز حسین

دلخوشی من در این دنیا فقط این روضه هاست
دیگر از این زندگی معنا ندارم جز حسین

چشم من بر دست مردم نیست بر دستان اوست
به حق این پرچم قسم آقا ندارم جز حسین

قاب قوسین خدا در اصل زیر قبه است
بین این معراج ‌أو أدنی ندارم جز حسین

در جهنم می آید میکشد بیرون مرا
یاوری در آتش فردا ندارم جز حسین

آنقدر سینه زدم تا عاقبت زهرا خرید
واسطه در محضر زهرا ندارم جز حسین

حرف هایم را فقط با شخص آقا میزنم
مَحرم درددلی حتی ندارم جز حسین

به حسینیه به قصد کربلایش آمدم
ماهی این حوضم و دریا ندارم جز حسین

خواهرش آمده بود و داد میزد ای سنان
محرمی دیگر در این صحرا ندارم جز حسین

همه عزت دنیای حسین است حسن
به خداوند، مسیحای حسین است حسن

بی حسن رو به حسینش بکنی باخته ای
جان من صاحب امضای حسین است حسن

این حسن کیست که عالم همه دیوانه اوست
برترین اسم به لبهای حسین است حسن

هر کسی گفت حسین از برکات حسن است
تا ابد پرچم بالای حسین است حسن

بنویسید که آقای جهان است حسین
بنویسید که آقای حسین است حسن

زیر قبه همه گفتیم الهی به حسن
باب حاجات گداهای حسین است حسن

همه در کرب و بلایند حسین رفته بقیع
چه عجب جنت اعلای حسین است حسن

او علی اکبر اگر داد حسن قاسم داد
در بلا هم شده پای حسین است حسن

بعد او خنده ندیدند به لبهای حسین
غم عظمای حسین است حسن

آقا سلام این گره ی کور ما وا نشد
آخر دوباره قسمت ما کربلا نشد

جامانده ام از مسیر نجف تا به کربلا
حالم بد است درد فراقم دوا نشد

گفتم به مادرم که برو حاجتم بگیر
با گریه گفت جان امام رضا نشد

هی روبروی عکس حرم زار میزنم
صحن کبوتر دلم ایوان طلا نشد

دَر هَم بخر دوباره و ما را جدا نکن
از زائران یار دل ما جدا نشد

شرمنده پای مجلس تو کم گذاشتم
شرمنده حق روضه ی زهرا ادا نشد

دارا حسین و صاحب دارالشفاء حسین
بیچاره آنکه بر غم او مبتلا نشد

ای زائر حسین، حسن سفره پهن کرد
که زائری معطل آب و غذا نشد

تقسیم برکت حسنی دست قاسم است
آنکه گره گشایش به جز مجتبی نشد

زیر کفن نوشته ی جوشن کبیر داشت
اندازه ی تنش زرهی دست و پا نشد

قدش کشیده صورت او پر هلال شد
وقتی حریف سرعت آن نعلها نشد 

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات