کشیدم از عذاب دوریت چه دردسرهایی
گلاویزم ز هجرانت همیشه با خطرهایی

به دریای غرور و کبر افتادم مرا دریاب
عزیز فاطمه تو منجی درمانده ترهایی

به دور سفره ی مهمانی تو پادشاهانند
ولی دنبال سائل ها و اینگونه نفرهایی

گناه از غفلت ما بود چوبش را شما خوردید
ز دست نوکرانت میخوری خون جگرهایی

خبر داری سراغم را کسی دیگر نمی گیرد
می آمد کاش روزی از وصال تو خبرهایی

منم که بیشتر از بچه ها محتاج احسانم
تویی که مهربانتر از تمامی پدرهایی

بغل کردی مرا در خواب و بوسیدم عبایت را
هنوز آن خواب خوش دارد به جان من اثرهایی

دو دستم بسته شد اما نخوردم بر در بسته
صدایت کردم و دیدم همینجا پشت درهایی

بیاور نسخه ی من را علاجم جز زیارت نیست
برایم دوری از کرب و بلا دارد ضررهایی

سخن از هجر باشد خواهری دور از برادر نه
که سنگین است روی شانه ها بار سفرهایی

از آن صبحی که معصومه نبوسیده رضایش را
سراغش آمده هر نیمه شب درد کمرهایی

سراغش آمده درد کمر، نامحرم اما نه
عقیله رفت بین جر و بحث رهگذرهایی

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

این دل آلوده ام دلبر نمی خواهد مگر
حضرت صاحب زمان نوکر نمی خواهد مگر

بال پرواز مرا سوزاند نار معصیت
مرغ دل تا بام دلبر پر نمی خواهد مگر

غفلت از تو اوج بدبختی ما شد ای دریغ
چاره ای این دردِ زجرآور نمی خواهد مگر

راه گم کردم بیا یابن الحسن دستم بگیر
ظلمت این سینه پیغمبر نمی خواهد مگر

روزیِ یک بار روضه در شبِ جمعه حرم
من یقین دارم، دعا باور نمی خواهد مگر

مادری از عرش آمد سمت خاک کربلا
گفت این پیکر کفن آخر نمی خواهد مگر

دست بردار از سرش ای ساربان بی حیا
یک سوال ارباب انگشتر نمی خواهد مگر

گوشوار دخترش بردی باشد بس کنید
دختر سبط نبی معجر نمی خواهد مگر

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

هر چند با این ادعا همت ندارم
جز دیدن رخسار تو حاجت ندارم

سرمایه ای که داده بودی رفته از دست
دستان من خالی شد و فرصت ندارم

بس که گناهانم تو را آزار داده
در زندگی خواب خوش و راحت ندارم

من حرمت نان و نمک ها را شکستم
از هیچ کس غیر از خودم نفرت ندارم

هر بار گفتی که بیا و درد دل کن
گفتم خجالت میکشم صحبت ندارم

بار کج آوردم بخر مثل همیشه
بر خانه ای جز خانه ات عادت ندارم

خیلی بدی از نوکرت دیدی ولیکن
من خاطرات بد از این مدت ندارم

طومار هجران را بیا در هم بپیچان
چون که دل خوش اصلا از غیبت ندارم

بگذار زیر سایه ی پرچم بمانم
من سر پناهی را به جز هیئت ندارم

آقا دو سال از کربلای من گذشته
بیمار شش گوشه شدم تربت ندارم

ارباب ما را نامرتب سر بریدند
برگشتم از گودال چون طاقت ندارم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

گر چه گداها وفایی ندارند
کریمان گدا را محل می گذارند

به بی آبرویی من رحم کردی
و الّا گناهان من بیشمارند

برای ظهور تو کاری نکردم
خوشا دوستان تو که اهل کارند

به جای سخن گفتن از وصل رویت
چرا دوستانم به غیبت دچارند؟

بیا و ببین چهره شهر زخمی
و آیینه ها محو گرد و غبارند

چقدر آرزومند دیدار مُردند
همه زیر خاکند و در انتظارند

به خوابم بیا لااقل دلخوشم کن
بیا تا که چشمان خشکم ببارند

نشد که شوم مثل آن عاشقانی
که با یاد خال لبت بی قرارند

چنان طفل بی تاب و بی خانمانم
مرا کِی به دست خودت میسپارند

علی دید که فاطمه بر زمین خورد
علی دید اطفال گوشه کنارند

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات