در بساط عشق هر کس زحمتش بالاتر است ———- پیش زهرا مادرش شخصیتش بالاتر است
هر که محض احترامت معصیت کمتر کند ————- روزی اشک میان هیئتش بالاتر است
احترام پیرها هر چند بر ما واجب است —————- پیر پای پرچم تو حرمتش بالاتر است
قول دادی روز محشر لنگ نگذاری مرا —————— ساکن بیت الحسینم نیتش بالاتر است
خیمه‌ی تو جای کبر و کینه و منصب که نیست ——- هر که خاکی‌تر آمد عزّتش بالاتر است
نقص‌های هر نمازش زود کامل می‌شود —————– هر که انس سجده روی تربتش بالاتر است
کربلا رفتن کجا از کربلا گفتن کجا ———————– دیدن شش گوشه‌ات از صحبتش بالاتر است
از شهیدان تو فهمیدم که پای عشق تو —————– هر کسی گمنام‌تر شد شهرتش بالاتر است
گریه در هیئت تفاوت می‌کند در هر کجا ————— اشک دسته جمعی باشد قیمتش بالاتر است
تشنگی، زخم زبان، داغ جوان، هتک حرم ————– از تمام این مصائب غربتش بالاتر است

به این غبار نگاهی که آفتاب شود —————— بسوز قلب مرا که غمت مذاب شود

دوباره روی تو را آسمان جمعه ندید ————— کدام جمعه جمال تو ماهتاب شود

برای آمدنت شب به شب دعا کردم —————- اشاره کن به دعایم که مستجاب شود

زمان به خاطر ما دیر دیر می‌گذرد —————– برای خاطر تو کاش پر شتاب شود

امیرِ گریه مرا هم صحابه‌ی خود کن ————— که آسمان نگاهم پر از سحاب شود

من آمدم که سلام مرا جواب دهی —————– سلام می‌کنم و وای اگر جواب شود

اگر اجازه دهی روضه‌خوان شوم امشب ———- که قلب سوخته‌ات بیشتر کباب شود

برای کودک خود آب خواست، اما حیف ———— همین دلیل براین شد حسین آب شود

بگویم از شرر خنده‌های حرمله ———————- که پاسخ شرر گریه‌ی رباب شود