شادی برای مردم و ماتم برای ما
خنده برای خلق ولی غم برای ما

خرج تو کرده‎ایم، خدا کرد خرج ما
چه خیرها که داشت دو دِرهَم برای ما

زهرا همیشه زحمت ما را کشیده است
حتی خریده شال عزا هم برای ما

هر کس نفس کشید در این روضه، شد مسیح
از بس مقدس است همین دم برای ما

حُسن ختام سیر الی الله این دهه است
سفره گشوده ماه محرم برای ما

این که بدون روضه به جایی نمی‎رسیم
ثابت شده‎ست قدر مسلّم برای ما

هرگز به زیر منت مردم نمی‎رویم
وقتی که هست سایه‎ی پرچم برای ما

وقتی فرات اشک مهیاست از دو چشم
بی قیمت است چشمه‎ی زمزم برای ما

گریه‎کن حسین کمک کار فاطمه است
کرده دعا رسول مکرّم برای ما

«بی‎بی» کدام روضه غذا طبخ می کنی؟ 
از دستپخت خود بدهی یک کم برای ما

گفتند که حسین گرسنه شهید شد
این غصه شد مصیبت اعظم برای ما

از فراق تو نمردیم، مسیحا نشدیم
چشم ما تار نشد از غم و بینا نشدیم

جای تو دست به دامان طبیبان بودیم
حقمان بود اگر باز مداوا نشدیم

بی تو یک عمر پی هر کس و ناکس رفتیم
گم شدیم آخر از این غفلت و پیدا نشدیم

نام مجنون به روی ماست ولی کو مجنون؟
وقتی از هجر تو آواره صحرا نشدیم

درد این است که ما محض رضای دل تو
بی خیال خوشی فانی دنیا نشدیم

خاک عالم به سر ما که در این عمر دراز
لحظه‎ای مشتری یوسف زهرا نشدیم

گریه کردیم ولی گریه‎ی بی فکر چه سود
قطره بودیم ولی وصل به دریا نشدیم

پیش ما آمدی اما همه غفلت کردیم
لحظه‎ای پای قدم رنجه‎ی تو پا نشدیم

قصدمان بود همه سنگ صبورت باشیم
قصدمان بود که از بخت بد اما نشدیم

همه رفتند حرم ما که نرفتیم هنوز
زائر مرقد شش گوشه ی آقا نشدیم

کاش می شد که تو ما را به زیارت ببری
یک شب جمعه به پابوسی حضرت ببری

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ادامه »

ساکن میخانه‎ام تا حلقه بر در می‎زنم
هوشم و مستانه دم از عشق حیدر می‎زنم

مست اگر هستم مرا جام ولایت داده‎اند
باده‎ی حب علی از جام کوثر می‎زنم

روسیاه از جُرم اما روسفید از حبّ او
با علی صیقل بر این روح مکدر می‎زنم

دم ز مولایم نه تنها با زبان با فعل خیر
با همه ایمان از آن جان مطهر می‎زنم

از همان روزی که گشتم از اضافات گِلش
تا کنون دارم می الله اکبر می‎زنم

در دو عالم حیدر کرار مولای من است
دم ز اوصاف تولایش مکرر می‎زنم

دیدم از روز ازل، دل را به صحرای غدیر
دست بیعت اینچنین بر دست دلبر می‎زنم

با نگاه لطف مولا انتخابم کرد و گفت
من خودم نام تو را در متن دفتر می‎زنم

شاه دین پوشان چون رخت غلامی بر تنم
گفت بر پیشانی ات خود مهر نوکر می‎زنم

اختصاصم داد از نور تولایش علی
سجده از آن روز تا حالا بر این در می‎زنم

خم خم از خم غدیر خم مرا نوشاند و دید
سر به سودای علی بر کوی داور می‎زنم

وجه سبحان یک نظر فرمود و ما را جذب کرد
سر به خاک پای آن الله منظر می‎زنم

صبح تا شب پنج نوبت با سرود الاذان
بر مناره دم از آن یک دانه سرور می‎زنم

در شعاع آفتاب روی او چون ذره‎ای
بوسه بر پایش سر دست پیمبر می‎زنم

گفت پیغمبر جماعت را درآن صحرای عشق
دم ز مدح مرتضی بالای منبر می‎زنم

گفت از فضلش همین بس که منم مداح او
دم ز وصف آیه ی بلغ سراسر می‎زنم

بی تولای علی کامل نگردد دین حق
با تولای علی آن حرف آخر می‎زنم

هر که من مولای اویم این علی مولای اوست
مُهر بر اکمال دین با حُکم حیدر می‎زنم

از خدا دستور دارم بیعتش گیرم ز خلق
هر که سرپیچید بر آن کس مُهر کافر می‎زنم

خون او خون من است و جان او جان من است
این صلا را نیز با فرمان داور می‎زنم

از حسن تا مهدی او جانشینان من‎اند
یک به یک از بهرشان حکم برابر می‎زنم

تیغ حیدر پشتوان نصرت دین خداست
بوسه بر دستان این آزاده رهبر می‎زنم

دشمنان را سخت کشت و یلان را زد زمین
حرف دیگر را از آن دیوار و آن در می‎زنم

انتقام کشته های بدر و خیبر پشت در
ضجه بر یک غنچه‎ی نشکفته پرپر می‎زنم

مادری از پشت در فریاد میزد «علی»
دم به دم فریاد از فریاد مادر می‎زنم

تا شهید انتقام سیلی زهرا شوم
بر سرم سربند یا زهرای اطهر می‎زنم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

هر چه می‎کوشم نمی‎گردم شبیه حضرتت
من کجا و بودن یک دم شبیه حضرتت

هر چه می‎گردم نمی‎جویم کسی را مثل تو
نیست در سرتاسر عالم شبیه حضرتت

ای فدای آن صفات قهری و رحمانیت
آرزو دارم دمی باشم شبیه حضرتت

گر یکی از آن هزار و یک صفت را داشتم
یک هزارم می‎شدم من هم شبیه حضرتت

ذره‎ای اخلاق و رفتارم نرفته بر شما
نیست یک مثقال هم دینم شبیه حضرتت

با وجود این همه دوری ز غم‎های دلت
دلخوشم صد درددل دارم شبیه حضرتت

در نجف در کربلا در کاظمین در سامرا
گه زیارت نامه می‎خوانم شبیه حضرتت

چون به مشهد می‎رسم گاهی من از باب الجواد
گه ز گوهرشاد می‎آیم شبیه حضرتت

از مدینه تا مدینه یک گریز روضه ات
یاد جدّ اطهرت گِریَم شبیه حضرتت

چون سخن از پشت دیوار بقیع آید میان
من سراغ مادرت گیرم شبیه حضرتت

موسم حج می‎رود ای دل به صحرای منا
یاد مسلخ یاد گودالم شبیه حضرتت

یاد اکبر، یاد اصغر، یاد سقا، یاد آب
یاد مشک پاره می‎افتم شبیه حضرتت

از صفا تا مروه کرب و بلا چون طی کنم
هاجر دشت بلا بینم شبیه حضرتت

در میان هروله بر حرمله لعنت کنان
روضه‎ی شش ماهه می‎خوانم شبیه حضرتت

از گلوی پاره‎ی نوزاد دلبند رباب
تا قیامت من به فریادم شبیه حضرتت

روی دست شه چو شهزاده علم شد قامتش
از غدیر خم رسد یادم شبیه حضرتش

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

کاروان می‎رود و سمّ فرس
هم نوا گشته به آوای جرس

ادامه »

«مادرت کرد دعا و پدرت روزی کرد
روضه خوان لب عطشان تو باشم ارباب»

چشمم امروز اگر خیس شد و بارانی
علت این است که مهمانم و در مهمانی

کرده حق رحمت خود را به گدا ارزانی
عرفه روز حسین است و خدا هم بانی

همه در سایه‎ی الطاف حسین آمده‎ایم
اصلا انگار به بین الحرمین آمده‎ایم

سهمم از زندگی بی تو بداقبالی شد
کار من بعد گنه مستی و خوشحالی شد

بعد ماه رمضان کاسه‎ی من خالی شد
ولی امروز که خواندی تو مرا عالی شد

بعد یک عمر که هی این در و آن در گشتم
دیدی آخر سرانجام به تو برگشتم

به رویم هیچ نیاور که زمین افتادم
من برای هوسم رشوه به شیطان دادم

باغ خشکیده شدم فاطمه کرد آبادم
من از آن روز که عبد علی‎ام، آزادم

جان آقام علی عفو کن الان همه را
کم نکن از سرِ ما مادری فاطمه را

هر چه شد مهر علی را که ندادم ز کفم
موقع نوکری‎ام گم نشد اصلا هدفم

خاکم اما به روی دامن شاه نجفم
با هر آن کس که علی دوست نباشد طرفم

با علی وعده گرفتم دم ایوان طلا
اربعین از نجف او بروم کرب و بلا

گریه‎‎‎ی هر شبه و ناله‎ی توأم داریم
همه‎ی سال به دل شور محرم داریم

ما فقط یک شب سوم به خدا کم داریم
با رقیه شرف هر دو جهان هم داریم

او که امروز خودش قبله‎ی حاجات شده
روی دوش عمویش گرم مناجات شده

روزی از عرش خداوند نگین می افتد
زینت دوش عمو روی زمین می افتد

با لگدها به یسار و به یمین می افتد
طفل با ضربه ی سیلی به یقین می افتد

گر چه امروز به دستش زر و زیور دارد
بعد یک ماه دگر غصه ی معجر دارد

چگونه بی تو شبم را پر از ستاره کنم
چگونه این همه درد تو را نظاره کنم

مدام نامه نوشتم که زود برگردی
چقدر هی بنویسم دوباره پاره کنم

دل زمین و زمان هم به درد می‎آید
اگر به تک تک این غصه ها اشاره کنم

برای گفتن حرف دلم در این ابیات
چقدر تکیه به تلمیح و استعاره کنم

هدف ز گفتن «خَيْرٌ لَكُمْ» وجود شماست
چقدر برای ظهور تو استخاره کنم

هزار مرتبه گفتم بیا به حق حسین
نیامدی مگر اینکه دعا دوباره کنم

طلوع سرخ محرم اگر چه نزدیک است
برای روی سیاهم بگو چه چاره کنم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ادامه »

باید از بندگیِ تو به خدایی برسیم
بعد از این حصر کشیدن به رهایی برسیم

بی طبیبانگی تو به خدا، ممکن نیست
بعد یک عمر دویدن به دوایی برسیم

بی خودی بود اگر سعی و تلاشی کردیم
بی نگاه تو محال است به جایی برسیم

مگر از جانب تو فیض عظیمی برسد
ما هم از دولت وصلت به نوایی برسیم

چشم ما را به قدومت متبرک کن تا
از غبار کف پایت به بهایی برسیم

انبیا پشت در خانه‎ی تو منتظرند
ما که هستیم دگر بهر گدایی برسیم

شاعری خوب بلد نیستم اما آخر
ادب این نیست که ما هم به عبایی برسیم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ادامه »