به گریه‎های یتیمانه‎ی گدایانت / اراده کن برسد، دست ما به دامانت

بریده‎ایم ز شهر و به خاک‎راه زده‎ایم / به این امید که باشیم در بیابانت

گناه‎کاری ما خشک‎سالی آورده / نمی‎رسد به نفس‎های شهر بارانت

«بُطونُهم مُلِئت بِالحَرام» هم شده‎ایم / که نیستیم زمان عمل مسلمانت

چقدر گریه‎ی یعقوب شب به شب برسد / ولی تو راه نیفتی به سوی کنعانت

ز ره نیامدی و جمعه جمعه پیر شدند / تمام پیر غلامان ز داغ هجرانت

بیا بهار به پا کن بهار یعنی تو / بیا که گل بدهد دانه دانه گلدانت

عزای حضرت صادق رسیده آقاجان / فدای شال عزا و دو چشم گریانت

برات کرب و بلا را بیا محبّت کن / به حقّ خشکی لب‎های جدّ عطشانت

جهت سلامتی امام زمان و مقام معظم رهبری و تعجیل در فرج امام زمان صلوات

از حدیث «لا» می‎آید مقامات اینچنین / که ندارد هیچکس جز تو مقامات اینچنین

ادامه »