بنای سوختن امشب اگر نداشته باشد
چه بهتر است که پروانه پر نداشته باشد

نه! سرزنش نکنید این دلی که سوخته، شاید
به غیر آه کشیدن هنر نداشته باشد

هنوز آب نخورده است خاکِ خشکِ دل من
بعید نیست درختم ثمر نداشته باشد

خدا نیاورد آنکه ز چشم یار بیفتم
خدا کند که ز ما دست، بر نداشته باشد

هزار نافله خواندن به هیچ کار نیاید
اگر به بندگی ما نظر نداشته باشد

شبانه به سر و سینه زدن چه فایده دارد
ضرر نمود کسی که سحر نداشته باشد

چه خاک بر سر خود می‎کند کسی که سحرگاه
به قدر بال مگسی چشم تر نداشته باشد

فقط اجازه بده پیش خانه‎ات بنشینم
بد است که شاه، گدا پشت در نداشته باشد

مرا بغل کن و با بوسه غرق عاطفه‎ام کن
شبیه آن پسری که پدر نداشته باشد

چقدر ندبه بخوانیم و «أین أین» بگوئیم
روا نبود دعاها اثر نداشته باشد

تو را به حنجر خشک حسین فاطمه برگرد
بیا که شیعه دگر خون جگر نداشته باشد

کفن قبول ولی لعنت خدا به تو ای شمر
بنا نبود که این تشنه سر نداشته باشد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

به نام خالق عالم به حق حضرت سرمد
بیا که سینه‎ی ما پر شده از مصیبت بی‎حد

اگر چه قسمت این دل همیشه بوده جدایی
زبان به شکوه ندارم هر آنچه یار بخواهد

رسیده‎ام به ته خط ولی برای رضایت
نشد دلم به خلاصی از گناه مقید

همیشه نامه‎ام آزرده قلب فاطمی‎ات را
ولی دوباره نکردی مرا ز خانه‎ی خود رد

نشسته‎ام به دو چشم پر آب تا که بمیرم
به پای روضه‎ی جانسوز جعفر بن محمد

رئیس مکتب حق باشی و غریب
نه زائری نه رواقی نه گنبد و مرقد

خیال کن سر پیری میان سجده که هستی
کسی به چکمه به روی عبات پا بگذارد

دوباره واژه‎ی چکمه مرا رساند به گودال
به روی عرش برین شمر، وای فاطمه آمد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

بی تو دل من زار شود بی برو برگرد
پیش همه کس خار شود بی برو برگرد

خورشیدی و هر کس ننشیند به شعاعت
مانند شب تار شود بی برو برگرد

قلبی که نباشد ضربانش به هوایت
در قبر گرفتار شود بی برو برگرد

آن چشم که از عکس گنه شرم ندارد
خود مانع دیدار شود بی برو برگرد

وقتی که دعایت بشود شامل عبدی
فی الحال سبک بال شود بی برو برگرد

هر کس که رود کرب و بلا صحن اباالفضل
مجنون علمدار شود بی برو برگرد

با روضه‌ی شرمندگی‌اش از رخ طفلان
یک عمر عزادار شود بی برو برگرد

عباس نباشد چه کنند این زن و بچه
کار همه دشوار شود بی برو برگرد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

چشم من خشک است و چشم یار، گریان مانده است
ما پشیمان نیستیم و او پریشان مانده است

آنقدر از دست مردم غصّه خورد و غصّه خورد
رفته است از شهرها و در بیابان مانده است

جور ما را سال‎های سال دارد می‎کشد
این پدر عمری‎ست پشت ما یتیمان مانده است

زود بین خیمه‎اش جایی برای خود بگیر
نوح را دریاب تا کشتی به طوفان مانده است

وقت دلتنگی به سمت خیمه‎اش پرواز کن
بویی از پیراهن یوسف به کنعان مانده است

ای که دستت می‎رسد کاری بکن بهر فرج
عمر دارد می‎رود، کم وقت جبران مانده است

کاش ما را با خودش می‎برد تا صحن حسین
در دل ما حسرت یک دیدار جانان مانده است

تا تنور خانه‎ای هم مادرش را می‎کشد
ماه زیر خاک و خاکستر که پنهان مانده است

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ادامه »

اشک عشاق تو از دیده روان است بیا
آخرین جمعه‎ی ماه رمضان است بیا

العجل تا که برای تو به دردی بخوریم
نوکر تو تا که جوان است بیا

صاحب العصری و هر عصر نبودم یادت
سر ما گرم به بازی زمان است بیا

ثمن عمر منِ زار، ضرر بود و ضرر
عمر این شاخه دگر رو به خزان است بیا

کوهی از معصیت است اینکه روی شانه‎ام است
قامتم زیر گنه مثل کمان است بیا

گرد و خاکی که گرفته دل ما را بتکان
نظر لطف شما خانه تکان است بیا

کو عبایت که بیایی به سر ما بکشانی
شیعه عمریست به دنبال امان است بیا

من دعا بهر فرج می‎کنم و می‎دانم
که یقینا فرج شیعه در آن است بیا

انتقام در و دیوار به دستان شماست
مادرت فاطمه قلبش نگران است بیا

کربلا با تو چه کیفی چه صفایی دارد
پشت تو قافله‎ی سینه‎زنان است بیا

از تن جدّ شما پیرهنش را بردند
سینه زن هم ز غمش جامه‎دران است بیا

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ابرم و شب به شب از هجر رُخت می‎بارم
من به امید نگاهی‌ست اگر بیدارم

بپذیری، نپذیری کرمت را عشق است
نه پی حاجتم آقا نه پی دینارم

دیده گر یار نبیند به چه دردی بخورد
کور ماندم به امید سحرِ دیدارم

بدی از من، بدی از من، بدی از من بوده
تویی و این همه خوبی منم و اقرارم

به زبان عاشقم و وقت عمل غافل تو
به زبان نوکرم و وقت عمل سربارم

تو چرا فکر منی فکر من نالایق
من که سرگرم خودم بودم و فکر کارم

روزه‎اش را تو گرفتی و به من مزد رسید
زحمتش را تو کشیدی که تقرّب دارم

یابن حیدر ببرم یک سحر ایوان نجف
دل من لک زده بهر پدر کرارم

یک سحر صحن اباالفضل غروبش گودال
کربلا خواسته‎ام در سحر و افطارم

گریه کردن به شما مرثیه‎خوانی از من
خون ز چشمان تو می‎بارد و خون می‎بارم

شمر آماده شد و جدّ تو چشمش وا شد
گفت یا ربّ منم و زخم تن بسیارم

ادامه »

می‎آورم به روی لبم السّلام را
آغاز می‎کنم سخن با امام را

ما عاقبت به خیریِمان در پناه توست
از ما مگیر این کَرم مستدام را

کاری خوش است که تو درستش کنی فقط
نسپار دست خلق خدا این غلام را

ما محترم شدیم به لطف نگاه تو
بی‎تو نداشتیم همین احترام را

آوازه‎اش تمام جهان را فرا گرفت
هر کس که زد به خاطر تو قید نام را

برکت بده برای تو روضه نوشته‎ام
ختمم به خیر کن غم ناتمام را

چیزی نگفته‎ام تو چرا گریه می‎کنی؟
من که نگفته‎ام غم بازار شام را

ادامه »