از گرد ره رسیده‎ام و آخر شب است
این تازه‎کار ببخش نوکر زهرا و زینب است

من دست خالی آمده‎ام دست پر تویی
فرق خدا و بنده همین اصل مطلب است

جا مانده‎ام ز ماه نبی ایّها الکریم
رحمی به عبد خسته که در تاب و در تب است

آنقدر تا به حال که بخشیده‎ای ببخش
زیرا شبیه بخشش یک ماه امشب است

کار تو بخشش است و قبولی توبه‎ها
اما همیشه کار من العفو یا ربّ است

دارد دوباره دست گنه بسته می‎شود
تغییر منزلت به تو احیای هر شب است

ذکر علی علی است صفای زبان من
ذکر حسین حسین مرا زینت لب است

هی می‎زنم به سینه به مشت گره شده
یاد شکسته سینه که در زیر مرکب است

ادامه »

سوز عاشق اگر چه بیشتر است
علتش گریه زاری سحر است

گریه کن دست بر سرت بکشد
یار ما دوستدار چشم تر است

هرچه کردی بگو و عذر بخواه
اعتراف تو منشأ اثر است

همت ترک معصیت نکنی
توبه هایت تمام بی اثر است

ای خدا تا نیامده رمضان
عفو کن آبروم در خطر است

من افتاده را بلندم کن
جای افتاده گوشه‎ی گذر است

بیشتر از همه گنهکارم
بیشتر از هر آنکه دور و بر است

این دلم سنگ شد قبول ولی
دل من خوش به چهارده نفر است

جور من را کشیده است حسین
کار کودک به گردن پدر است

ادامه »

نزد خالق هر کسی باشد فرودش بیشتر
در مسیر بندگی باشد صعودش بیشتر

اهل صوم و صمت باش و دل به پرحرفان مبند
مزبله وقتی بسوزد هست دودش بیشتر

خواست لیلا تا که مجنون را مقربتر کند
کاسه ی او را شکست و آزمودش بیشتر

بهره ها دارد دل ویرانه می دانم ولی
دل که می گیرد شود با گریه سودش بیشتر

وادی عشق است کیش ما، شکسته تر شود
هرکسی باشد در این وادی ورودش بیشتر

عاشقی که دل نبست اصلا به دنیا، می شود
با امام عصر خود گفت و شنودش بیشتر

بیشتر اصلا خودم دل را سپردم دست او
یا نه اصلا با محبت ها ربودش بیشتر

این همه دست تمنا از سر دلگرمی است
گر که لطفش خواهان جودش بیشتر

رحمت و خیری که از سوز دعایش می رسد
در زمان ابتلا بوده نِمودش بیشتر

در میان روضه ها می آید و حس می شود
در عزای مادرش زهرا وجودش بیشتر

بال پروانه اگر مسمار آزارش دهد
می شود در شعله در هم تار و پودش بیشتر

درد پهلو که کسی دارد نمازش مشکل است
دردسر دارد سجودش از قعودش بیشتر

بهر قتل شیر خیبر هر کدامش کافی است
درد بازو جای خود روی کبودش بیشتر

جهت سلامتی امام زمان و مقام معظم رهبری و تعجیل در فرج امام زمان صلوات

نشسته‎ام سر این سفره تا گذشت کنی
مرا ببخشی و باز ای خدا گذشت کنی

به افتتاح و ابوحمزه اتّکا کردم
با فراز فراز دعا گذشت کنی

تمام عمر خودم بارها خطا کردم
چه می‎شود که تو هم بارها گذشت کنی

دلت می‎آید اگر بین شعله‎ها باشم؟
اراده کن که از این بینوا گذشت کنی

نوای فاطر یا فاطمه گرفتم که
به نام نامی خیرالنساء گذشت کنی

کبوتر حرم مشهدم چه بهتر که
دم شلوغی باب الرضا گذشت کنی

بدم قبول ولی ای کریم ممکن نیست
برای رفتن تا کربلا گذشت کنی؟

مقیم مسجد ارکم امیدوارم من
در این حریم سراسر صفا گذشت کنی

به شمر گفت سکینه غروب عاشورا
خدا کند نزنی عمه را گذشت کنی

به درگاهت آمد گدایی گرفتار
بریده ز یار و گرفتار اغیار

زمین خورده بارش زمین خورده هر بار
تو امشب دوا کن شده سخت بیمار
أجرنا من النّار، أجرنا من النّار

دعا کرده اما اجابت ندیده
ز این مردم اصلا رفاقت ندیده

چنان خوار گشته که عزت ندیده
شقاوت کشیده سعادت ندیده

پناهی بده آمد عبد گنه‎کار
أجرنا من النّار، أجرنا من النّار

در آتش گرفتارم و پر ز دردم
برای رضای تو کاری نکردم

سرم گرم دنیا شد و با تو سردم
کمک کن به سمت گنه برنگردم

بیا از نبخشیدنم دست بردار
أجرنا من النّار، أجرنا من النّار

گناهان گرفته دو چشم ترم را
زمین خوردم از بس، شکسته پرم را

غلامی نکردم پدر مادرم را
ولی می‎گذارم به تربت سرم را

گدای حسینم، گدای علمدار
أجرنا من النّار، أجرنا من النّار

هو الهو هو الحیّ و غفّار، حیدر
منم بنده‎ی‎ ربّ قهّار، حیدر

خریده مرا بین بازار، حیدر
صد و ده تجلی ستّار، حیدر

به عشق علی گفته هر بار تمار
أجرنا من النّار، أجرنا من النّار

بهارم حسین و قرارم حسین است
تمامی دار و ندارم حسین است

چه غم از قیامت کنارم حسین است
شفیعی که محشر بیارم حسین است

منم نوکر و با عطش می‎زنم جار
أجرنا من النّار، أجرنا من النّار

به سبحان ربّی الاعلی زینب
به دنیای زینب به عقبای زینب

به آه و دم نیمه شب‎های زینب
به آتش که افتاده بر پای زینب

به پایی که زخمی شد و پر از خار
(به بانویی که برفته به بازار)
أجرنا من النّار، أجرنا من النّار

غریبی به گودال هی دست و پا زد
کسی آمد و عمه را بی هوا زد

سپاهی به تکبیر بر خیمه‎ها زد
به گودال رو کرد و گریان صدا زد

که وا شد به خیمه دگر پای اغیار
که پا شو در این جمع غدار
أجرنا من النّار، أجرنا من النّار

زمین خوردی و یک حرم رفت غارت
حرم رفت غارت، سرم رفت غارت

خدایا کمک معجرم رفت غارت
چنان ضربه زد زیورم رفت غارت

شده چشمم از ضربه‎ها تیره و تار
أجرنا من النّار، أجرنا من النّار

سفره‎ی افطار ما پُر، سفره‎ی دیدار، نه
ما به فکر هر کسی هستیم اما یار، نه!

غصه‎ی هجر تو را خیلی نداریم عفو کن
سرسری از وصل می‌‎خوانیم، با اصرار نه

کارگر کم داری آقا جان، سخنران بیشمار
قیل و قال از غربتت کردیم اما کار، نه

آشتی کن با گدایان گنه‎کار خودت
خیر می‏‎بیند گدا با دوری از دلدار؟ نه

ما دم بیدار بودن هم به خواب غفلتیم
چشم‎ها بیدار اما باطنِ بیدار نه

نامه‎ی اعمال ما را وا نکن تایش بزن
هر چه می‎خواهی گنه دارد ثواب انگار نه

با شهیدان عهد خود را بسته‎ایم از ابتدا
مرگ در این راه آری، زندگی با عار نه

به مناجات شب ما سر بزن یابن الحسن
یک جهان ناگفته هست و محرم اسرار، نه

با خودت ما را ببر تا کربلا هر اربعین
خط نزن نام گدایان را از این طومار، نه

صبر می‎کردیم ما پای غم زینب ولی
صبر پای روضه‎هایش بر سر بازار، نه

زینبی که عرشیان به دست بوسش می‎رسند
جای او بالاست بین دسته‎ی اشرار نه

یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله

پشت در این خانه کارم شده شبگردی
آمدم سر افکنده تو مرا سوا کردی

با این سر و وضعی که تحویلم نمی‎گیرند
بار گناه آوردم به رویم نیاوردی

یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله

بنده‎ای ریا کارم بی‎حیا و محتاجم
کیسه‎ی مرا پر کن من گدا و محتاجم

سرگشته برگشتم نکند نبخشیدی
می‎خری مرا یا نه پر خطا و محتاجم

یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله

شد رها ز تو دستم خوردم از همه رودست
بنده‎ای شبیه من حرمت تو را نشکست

ناله‎های مهدی شد خرج اشتباهاتم
با دو چشم خونبارش پرونده‎ی من را بست

یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله، یا کریم و یا الله

من اگر شدم سرکش در آتش ببر، باشد
نگو که نمی‎ارزم اصلا تو نخر، باشد

می‎برد مرا پیش حسین و علمدارش
واسطه‎ی میان ما فاطمه اگر باشد

یا حسین و یا عباس، یا حسین و یا عباس، یا حسین و یا عباس

بی‎قیمتم و ای کاش با علی طرف باشم
چه بهتر اگر درّ بازار نجف باشم

خاک قدم قنبر خاک در سلمانم
کلب خانه‎ی حیدر شاه «لَو کَشَف» باشم

یا علی مدد حیدر، یا علی مدد حیدر، یا علی مدد حیدر، یا علی مدد حیدر

بگذر از گناه من بنده‎ات پشیمان شد
تا اسم حسین آمد لطف تو فراوان شد

نوحه و دم زینب، شب جمعه یا زهرا
نوحه و دم زهرا، ذکر یا حسین جان شد

یا حسین و یا عباس، یا حسین و یا عباس، یا حسین و یا عباس

شب‎های جمعه با گریه زهرا می‎رود از حال
پای یک تن صد چاک پای روضه‎ی گودال

با سنت پیغمبر می‎کشی مرا زینب
گلویی که بوسیدی بریده شد از قفا

شاه تشنه در مقتل، ماند و از رکاب افتاد
خیمه ها گرفت آتش، در حرم عذاب افتاد

بعد غارت خلخال بعد غارت معجر
با حراج گهواره خیمه‎ی رباب افتاد

ای حسین مظلومم، ای حسین مظلومم، ای حسین مظلومم، ای حسین مظلومم