آن گونه که در عالم نام خدا بماند
نام حسین روی لب‎های ما بماند

از ابتدای دنیا تا انتهای دنیا
عشق حسین تنها در قلب ما بماند

ما نذر گریه داریم در روضه‎ی محرم
یا ربّ مباد حتی یک قطره جا بماند

دل کو به کو به هر دشت تا پا گذاشت برگشت
اما همیشه می‎خواست در کربلا بماند

این اربعین برات وصل است یا که هجران؟
سخت است دل میان خوف و رجا بماند

این عمر می‎شود طی آخر غروب تا کی؟
ما می‎رویم و تنها این روضه‎ها بماند

نوکر به سر هوای سلطان شدن ندارد
اینجا گدا همیشه باید گدا بماند

هر سی شب محرم «نوحوا علی الرقیه»
باید برای داغش دل در عزا بماند

آخر چه گویم از او ناگاه در هیاهو
لکنت گرفت با تو، اینکه چرا؟ بماند