گفتیم یا حسین و خدا هم خریدمان
امسال هم نکرده خدا ناامیدمان

با پای خویش مجلس روضه نیامدیم
زهرا خودش به ماه محرم کشیدمان

یاد تمام گریه‎کنان محرم به خیر
پیرغلام‎های محاسن سپیدمان

آرام تا نوای «حسین جان» بلند شد
آمد صدای چند رفیق شهیدمان

اجداد ما برای حسین تکیه می‎زدند
پرچم به دوش روضه، خدا آفریدمان

خاصیت حسین جدایی ز غیر اوست
یک جلوه کرد و از همه عالم بریدمان

با این همه گناه چه تحویلمان گرفت
گویا به وقت معصیت اصلا ندیدمان

جا مانده‎ایم از سفر کربلا چه قدر
آمد شمیم سیب و به اینجا کشیدمان

هر کس که خوب گریه کند یار فاطمه است
زهرا برای یاری خود برگزیدمان

مادر «بنیّ» گفت و همه عالم ریخت به هم
آن آتش جگر چه به آتش کشیدمان