فرصت به هدر رفت خجالت نکشیدیم / پیری به سراغ آمد و حسرت نکشیدیم
تا کسب مقامات ریاضت نکشیدیم / شب تا به سحر رنج عبادت نکشیدیم
دیگر ته خطیم بیا، رحم به ما کن / هستیم پشیمان به خدا، رحم به ما کن
با سیرهی پیغمبرمان اُنس نداریم / با صبر و رضا، حفظ زبان اُنس نداریم
با زهدِ علی هیچ زمان اُنس نداریم / با نان جو و خشکی نان اُنس نداریم
حِلم حسنی گم شده در زندگی ما / شرمندهی سجّاد شده بندگی ما
تلخ است حقیقت که ز بیرون شدگانیم / در بابِ عمل هیچ، مسلمانِ زبانیم
حق خانه نشین است ولی فارغ از آنیم / دنبالهروی مصلحت و سود و زیانیم
کوفی صفت از حرف خدا دست کشیدیم / افسوس ز راه شهدا دست کشیدیم
پس آن همه خیرات و مبرات کجا رفت / تقوا و ورع، ذکر و مراعات کجا رفت
آن چشمِ تر و حال مناجات کجا رفت؟ / بین همه ایثار و مساوات کجا رفت؟
دل را به بیانات تو معطوف نکردیم / بازیچه شدیم، امر به معروف نکردیم
هرچند بَدیم از همهی خلق جدائیم / تا صبح قیامت درِ این خانه گدائیم
ما کفتر جَلد حرم امن رضائیم / هر صبح و مساء گریهکن کرب و بلائیم
سکّان زمین، روی زمین غلتزنان رفت / یعنی دگر امنیت اطفال و زنان رفت
[پنجشنبه 1394-04-18] [ 07:04:00 ب.ظ ]