به مقامات بیشتر نرسید / نیمه شب آن‎که پشت در نرسید

بُرد آن کس که زودتر آمد / باخت آن کس که زودتر نرسید

کل یک هفته غصّه خواهد خورد / هر که وقت کمیل سر نرسید

چیزی از بندگی نفهمیده است / هر که بر گریه‎ی سحر نرسید

نان شبهه به من اثر کرد و / به دلم از تو یک نظر نرسید

همه‎اش خرج مال دنیا شد / زحمتم سوخت به ثمر نرسید

آن‎قدر معصیت زمینم زد / که به من فیض بال و پر نرسید

نظرم خیره شد به این و به آن / و ز آقا به من نظر نرسید

تلخ شد کام من ز غیبت‎ها / گر به شیرینی شِکر نرسید

بی‎لیاقت شدم ضرر کردم / درد دین هم به این جگر نرسید

بهتر آن که به روی دار رود / سر به خاک نجف اگر نرسید

منم و آرزوی کربُ بلا / به گدا مزد یک سفر نرسید

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان ارواحنا فداه و سلامتی رهبر معظم انقلاب صلوات

ماه خدا آمد دلم با خدا شد / حیّ علی توبه درِ توبه وا شد

الهی رحمی کن خسته و زارم / به این سفره من خیلی بدهکارم

باز من و بار گناه نجاتم بده / خسته شدم از اشتباه نجاتم بده

آلوده‎ام امّا مکن ناامیدم / آخر به امیدی به این در رسیدم

ز لطفت پر کن این دست خالی را / پذیرا باش امشب خسته حالی را

عبد سر افکنده شدم مرا هم ببخش / پیش تو شرمنده شدم مرا هم ببخش

دارم به سر امید، امید رهایی / باید در این شب‎ها شوم کربلایی

ندارم درد و غم تا حسین دارم / به روی لب ذکر یا حسین دارم

دست به دامان توام، حسین یا حسین / بی‎سر و سامان توام، حسین یا حسین

در گوشه‎ی گودال قیامت به پا شد / هی ضربه خورد هی تنش جا به جا شد

برادر افتاد و خواهری افتاد / سر از نی افتاد مادری افتاد

با یک زن تنها برادر چه کردند / دیدند که تنهایم مرا دوره کردند

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان ارواحنا فداه و سلامتی رهبر معظم انقلاب صلوات

با توبه‎ها دادی به من دو بال دیگر ــــــــــــــــــــــــــــــــ شرمنده‎ام کردی در استقبال دیگر

التائبون العابدون الحامدون است ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ هر بار می‎گیرم ز قرآن فال دیگر

گر که نیامرزیدی‎ام امشب بیامرز ـــــــــــــــــــــــــــــــــ شاید نباشم ای خدا تا سال دیگر

انگار دیشب اول مهمانی‎ات بود ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ای کاش باشم وقت استهلال دیگر

تو دائم الفضلی و ستار العیوبی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دیگر ندارم کار بر احوال دیگر

از من بیا بگذر شتر دیدی ندیدی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ دارد اگر این بنده صد اشکال دیگر

از وسعت فیض نگاه توست هستم ـــــــــــــــــــــــــــــــــ وقتی زبان باز کرده اینجا لال دیگر

عیدی ما چند روز دیگر صحن ارباب ـــــــــــــــــــــــــــ دارد مناجات اربعین یک حال دیگر

ما را سر آخر می کشد این جسم بی سر ــــــــــــــــــــــــ با دعوتش بر روضه‎ی گودال دیگر

هر چه به دست آمد درو کردند و بردند ـــــــــــــــــــــــــ شد بر سر پیراهنش جنجال دیگر

بر دست هر نامحرمی خلخال اما ــــــــــــــــــــــــــــــــــ چشم پلیدش در پی خلخال دیگر

طفلی رقیه گفت در آن کشمکش‎ها ـــــــــــــــــــــــــــــــ عمه نداری روسری یا شال دیگر

آن‎قدر لطمه خورده بود از این و آن، که ـــــــــــــــــــــ برداشت دست از شستنش غسال دیگر

روی لب پر توبه تبسم برسانید ــــــــــــــــــــــــــــــ ماندیم که ما را به تفاهم برسانید

ای کاش که در پشت سلام من عاصی ـــــــــــــــــــ ما بین دعا گاه علیکم برسانید

دوریم ز تسبیح و مناجات اقلا ـــــــــــــــــــــــــــــــ ما را به شب و گریه ی مردم برسانید

گفتند سحرگاه رهایید از آتش ــــــــــــــــــــــــــــــــ گفتیم به ما وقت تکلم برسانید

چون اهل ولاییم سر از پا نشناسیم ــــــــــــــــــــــــ در کوره نشستیم که هیزم برسانید

با ساقی کوثر همه مستیم و خرابیم ــــــــــــــــــــــــ ما اهل بهشتیم فقط خم برسانید

دنبال حسینیم نه فردوس برین ـــــــــــــــــــــــــــــــ پس ما را به دو صد خوشه ی گندم برسانید

ما آب نخواهیم اگر وقت نماز است ـــــــــــــــــــــــ از کرب و بلا خاک تیمم برسانید

گفتیم حسین دلتان زود رضا شد ــــــــــــــــــــــــــــ حالا حرم ضامن هشتم برسانید

صحن رضوی هم نشد اصلا سر راهی ــــــــــــــــ ما را به لب جاده قم برسانید

تا گریه کن فاطمه هستیم اسیریم ـــــــــــــــــــــــــــ ما را به مزاری که شده گم برسانید

باز شب‎های آخر ماه است من و باری که مانده بر دستم ـــــــــــــــــــــــ منم آن جا مانده از شب قدر فرصت توبه رفته از دستم

آمدم تا به خویش فهمیدم ماه رفته و دست من خالی ـــــــــــــــــــــــــــــــ قدر این سفره را ندانستم ناله ها می کشم ز بد حالی

مانده ام بین حال خوف و رجا گفتم آیا دگر امیدی هست؟ـــــــــــــــــــــــ شب جمعه رسید و گفت به من ملک رحمتش، امیدی هست

هرچه در کار خویش می نگرم با خدایم وفا نکردم من ـــــــــــــــــــــــــ آمدم در ضیافتش اما سر سفره حیا نکردم من

ای خدا بار من زمین مانده آبروی مرا بخر امشب ـــــــــــــــــــــــــــــــ چه کنم چون مرا نبخشی و بگذرد از سرم اگر امشب

حال که آمدم مرا دریاب به تو غیر از وفا نمی آید ـــــــــــــــــــــــــــــــ چون منی اگرببخشاید کم ز لطف خدا نمی آید

هر چه سر زد از ما خدا انگار مثل اینکه گرفته نادیده ـــــــــــــــــــــــــ همه جرم و زشتی ما را محض روی حسین بخشیده

روضه خوان رو به سوی مقتل کن از غم شاه عالمین بگو ـــــــــــــــــــ از همین راه دور با حسرت السلام علی الحسین بگو

لب گودال پیکر شه را نیزه داران محاصره کردن ــــــــــــــــــــــــــــــ با سر نیزه پیکر او را تکه تکه ….

گفت پیغمبر که چون کوبی دری ـــــــــــــــــــــــــ عاقبت زان در برون آید سری

ای خدا ایام طاعاتم گذشت ــــــــــــــــــــــــــــــــــ نیمه شب‎های مناجاتم گذشت

روزهای روزه داری شب شده ـــــــــــــــــــــــــــ ماه رحمت جانب مغرب شده

می‎رود شبها و دلگیرم هنوز ــــــــــــــــــــــــــــــ با گناه خویش درگیرم هنوز

آن‎قدر در می‎زنم این خانه را ـــــــــــــــــــــــــــــ تا ببینم روی صاحب‎خانه را

ای که نادیده گرفتی کار من ـــــــــــــــــــــــــــــــ چه کریمانه خریدی بار من

من که می دانم سزاوار چی ام ــــــــــــــــــــــــــــ من فراموشم نمی گردد کی ام

من همانم که تو را نشناختم ـــــــــــــــــــــــــــــــــ هر چه سرمایه تو دادی باختم

آشنایم آشنایم آشنا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ آشنایم خود مرا گفتی بیا

من سزاوار عطایت نیستم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ لایق مهمان سرایت نیستم

من که زیبنده به احسان توام ــــــــــــــــــــــــــــــــ هر چند بد باز میهمان توام

این تو بودی که کرامت دادی ام ــــــــــــــــــــــــــ خسته بودم استقامت دادی ام

با حسینت آبرو دادی به من ـــــــــــــــــــــــــــــــــ از محبت رنگ و بو دادی به من

در کویر غم گل شادی شدم ـــــــــــــــــــــــــــــــــ میهمان سفره‎ی هادی شدم

یا عزیزالله سائل آمده ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سفره دار ماه سائل آمده

تا که دیدی من گدای هادی‎ام ــــــــــــــــــــــــــــــ از عذاب خود رهایی دادی‎ام

جان آن آقا که افتاده نشست ــــــــــــــــــــــــــــــــ در کنار قبر آماده نشست

پشت مرکب با شتابش برده اند ـــــــــــــــــــــــــــ مجلس بزم شرابش برده اند

بین آن نامحرمان تب می کند ـــــــــــــــــــــــــــــ در دل خود یاد زینب می کند

یاد چوب و یاد تشت و خیزران ــــــــــــــــــــــــــ عمه جان ای عمه جان ای عمه جان

این که بر دوش خودش کوهی ز عصیان می کشد ــــــــــــــــــــــ خویش را در سایه سار اسم رحمان می کشد

من همین اندازه که هستم کنارت کافی است ــــــــــــــــــــــــــــــــ طفل مهجور از پدر رنج فراوان می کشد

یا رب از ستاری تو کس گناهم را ندید ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بنده هر چه بد کند حق پرده بر آن می کشد

من کنون کاری نکردم خیر می بخشی به من ــــــــــــــــــــــــــــــ میزبان اینجا همیشه جور مهمان می کشد

نعمتی را که تو دادی کرده ام صرف گناه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ بس عقوبت‎ها که این بنده ز کفران می کشد

تو مرا خواندی ولی من رو گرداندم ز تو ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ آن سیه بختم که رو از لطف می کشد

نا امید از بخشش تو نیستم پس آمدم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تو نه آنی که ز دست خلق دامان می کشد

جرم ما پیش عفو تو نمی آید به چشم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ منت لطف تو را این بنده از جان می کشد

آن خدایی را که من بشناختم در روز حشر ـــــــــــــــــــــــــــــــــ گر حسابی هم کشد از ما به پنهان می کشد

لحظه ی مردن ندارد واهمه آن کس که او ــــــــــــــــــــــــــــــــــ انتظار مقدم شاه خراسان می کشد

کار العفو مرا ذکر حسین جان می کند ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ حق به عشقش بر گناهم خط بطلان می کشد