یک روز پی کسبی و در فکر معاشی
یک روز  شدی غرق تماشای حواشی

ای طالب طوف نوه زاده‎ی کعبه
وقتش نشده تا که سرت را بتراشی؟

این رسم، کجا رسم تمنای نگار است؟
بی‎زحمت و بی‎خدمت و بی‎سعی و تلاشی

گمراه بمان لیک بدان منتظرت هست
تو منتظر یار چه باشی چه نباشی

جانم به فدای شهدایی که پی یار
گشتند سر کوی عقیله متلاشی

پروانه به پروانه همه شعله خریدند
تا اینکه نیافتد به رخ شمع خراشی

ای دیده بیا همدم داغ جگرش باش
تا بر جگر شعله‎ورش اشک بپاشی

دیر آمده‎ای زود برو از روی جسمش
ای که ته گودال به دنبال «عبا»شی