شرمنده‎ام، شرمنده از شب‎های هجرانی
حق می‎دهم من را دگر از خود نمی‎دانی

فکر تو کم بودم، تو خیلی فکر من بودی
خیرت رسیده به گدا پیدا و پنهانی

موی سپید نوکرانت هم نمایان شد
پس کی به پایان می‎رسد این راه طولانی

شهری که جای تو نباشد جای باران نیست
تو نیستی در شهر ما و نیست بارانی

امروز و فردا کردنم برد آبرویم را
دیگر نمانده وقت توبه، وقت جبرانی

هرقدر می‎خواهی بزن حرفی ندارم من
اما فقط قولی بده، رو برنگردانی

در را به روی میهمان بستیم و خندیدیم
آه ای مسلمانان چه شد رسم مسلمانی

ای کربلایی زیر قبّه یاد کن ما را
محتاج محتاجیم، مائیم و پریشانی

شیخ الائمه کوچه به کوچه بر زمین افتاد
یاد زمین افتادنش امروز گریانیم