به سوی یار از ندارها سلام می‎رسد
خوشیم این سلام‎ها به آن امام می‎رسد

شدیم بی نصیب از نظاره‎ی رُخش ولی
نگاه لطف او به ما علی الدوام می‎رسد

عطای یار و منع بخشش از یکست باطنا
صلاح ماست هر دوتاش هر کدام می‎رسد

بریده می‎شود نخ توسل اهالی‎اش
به پای سفره‎ای که لقمه ی حرام می‎رسد

از این طرف گناه ما فقط به سوی او رسید
از آن طرف همیشه لطف و احترام می‎رسد

همین که بر دعا دو دست خود بلند می‎کند
به قلب ما همین دقیقه التیام می‎رسد

دل شکسته از غریبی عقیله صبر کن
می‎آید آن امام و و قت انتقام می‎رسد