مفتخر فرما مرا آقا به فیض رویتت
نائلم فرما تو بر درک رکاب حضرتت

امتحانی هم شده ما را به یاریت بخوان
خود قبولم کن ولی در امتحان نصرتت

ای که معصومی و از هر عیب و نقصی پاک پاک
پاک پاکم کن دگر آقا قسم بر عصمتت

ناامید از وعده‎های پوچ دولت‎ها شدم
دارم اما من امید وعده‎های دولتت

کاش گردد قسمتم سربازی اردوی تو
تا که از نزدیک باشم جان نثار خدمتت

ای که چشمان تو باشد ناظر اعمال ما
آرزو دارم که باشم روز و شب در طاعتت

وای اگر ما را ببینی غرق در جرم و گناه
من چه گویم پاسخ شرم نگاه حضرتت

گاه که با دیده‎ی حسرت نگاهم می‎کنی
باید از خجلت بمیرم وز نگاه حسرتت

از تو ممنونم که پیوسته دعایم می‎کنی
گاه نامم می‎بری بین نماز حاجتت

تا تو نیت می‎کنی من کربلایی می‎شوم
من فدای اشک چشمان و خلوص نیتت

مادرت بهر تو با دست شکسته در دعاست
پس به پایان می‎رسد دیگر زمان غیبتت

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

از غم دوریت ای یوسف دل محزونم
چه کنم با غم و با غصه‎ی روز افزونم

بسته شد روزنه‎ی نور به رویم کم کم
زیر بار گنه و معصیتم مدفونم

حقِ من، بی سر و پایی‎ست ولی
لطف کن و از سر سفره‎ات ای یار نکن بیرونم

ضعف کردم سر بخشیده شدن تا که خدا
به مناجات تو بخشید مرا، ممنونم

خونشان ریخت ولی پرچم یا فاطمه ماند
همه‎ی عمر به خون شهدا مدیونم

گفت زهرا به علی خوب شدم گریه نکن
من فقط از غم تنها شدنت دلخونم

نگذارم ز سرت تار مویی کم بشود
با همین پیکر درهم شده و گلگونم

نگرانم بروم خشک شود کام حسین
سالیانی ست که از غربت او محزونم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

امام عصر نظر می‌کند حواست هست؟
به هر محله گذر می‌کند حواست هست؟

بدون یار و غریبانه در دل صحرا
عزیز فاطمه سر می‌کند حواست هست؟

شبیه مادر خود، خانه، خانه، مردم را
از انتظار خبر می‌کند حواست هست؟

در انتظار من و تو نشسته با گریه
شب بلند سحر می‌کند حواست هست؟

هر آنی که گریه نکرد از مصیبت زهرا
به روز حشر ضرر می‌کند حواست هست؟

شنیده‌ام غم کوچه را، ولی آقا
نظر به کوچه و در می‌کند حواست هست؟

به روی حوریه حتی سقوط برگ درخت
یقین که زود اثر می‌کند حواست هست؟

آهای شمر لعین، مادری سر گودال
نظر به ذبح پسر می‌کند حواست هست؟

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ای نفس یا به خاطر آقا خطا نکن
یا بعد از این برای ظهورش دعا نکن

او از خدا به جای تو شرمنده می‎شود
باشد تو از امام زمانت حیا نکن

خیلی فریب خورده‎ی دنیا شدی بس است
بر این دو روزه قدرت خود اتکا نکن

امروز را به وعده‎ی فردا هدر نده
توبه کن از جهالت و چون و چرا نکن

در اوج بی پناه شدن نان غیر را
هرگز نگیر و پشت به آل عبا نکن

مانند فاطمه همه جا با ولی بمان
بین مسیر دامن او را رها نکن

پایه‎گذار قتل نبی از حرم برو
اینجا نمان مصیبت ما را دو تا نکن

با احتیاط رد شو و با پای نحس خود
بی حرمتی به چادر خیر النساء نکن

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

طلعت ممتحن، فقط زهراست
سایه‌‎ی مؤتمن فقط زهراست

محور پنج تن فقط زهرا
همه‎ی حرف من فقط زهراست

ما ز نخل علی رطب داریم
همه یا فاطمه به لب داریم

ما که بودیم؟ جز گدای درش
منتظرهای گوشه‎ی نظرش

او که بود؟ اشک سائل سحرش
ربناهای چلّه‎ی پدرش

باید از او پس از وضوها گفت
بعد او «بَعلِها بَنُوها» گفت

این عشیره که دُرّ یک صدف‎اند
همه هم مبدأند و هم هدف‎اند

گاه کرب و بلا، گهی نجف‎اند
قبله‎گاه من‎اند و هر طرف‎اند

سایه‎ی فاطمه است بر سر من
پسر فاطمه است رهبر من

ماه وقت طلوع او گم بود
صاحب آب و خاک و گندم بود

نان که می‎پخت فکر مردم بود
واقعا اسوه بود، خانم بود

هر شب از سهم خویش با مولا
به فقیران شهر نان می‎داد

ادامه »

بهار بندگی‎ام را خودم خزان کردم
گناه کردم و از کرده‎ام زیان کردم

چقدر دل سر آمال خویش آزردم
چه کارها که برای دو لقمه نان کردم

رضای  صاحب خود را نکرده‎ام منظور
نگاه بر سخن و حرف این و آن کردم

به جای خیر فقط دردسر شدم عمری
همیشه خون به دل صاحب الزمان کردم

مرا گرفت به آغوش و زیر و رویم کرد
همین که وضع بدم را کمی بیان کردم

هزار بار زمین خوردم و خدا را شکر
هزار بار توسل بر آسمان کردم

مرا همیشه دعا کرد و مهربان‎تر بود
از آنچه در همه‎ی زندگی گمان کردم

همین که «فاطمه» گفتم، مرا خرید آقا
قسم به فاطمه صد بار امتحان کردم

دم غروب غریبانه گریه و زاری
برای غربت آن قبر بی‎نشان کردم

پرش شکسته پرستو و در قنوتش خواند
هوای پر زدن از آشیان کردم

برای آنکه نبیند علی، چه شد دستم
سه ماه بازوی خود را از او نهان کردم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

مانده‎ام بی کس و از عشق شما دور شدم
خوب داری خبر از من که چرا دور شدم

رفتم آنقدر به دنبال گناه که دگر
در ته چاهم و از شرم و حیا دور شدم

در قدیم از غمتان دیده‎ی تر داشتم
حیف شد باز هم از حال بکا دور شدم

در جواب کرم و لطف زیاد تو به من
هی بدی کردم و از رسم وفا دور شدم

نیمه شب لایق یک خلوت با تو نشدم
از مناجات سحرها و دعا دور شدم

وای اگر باز ببینم که زمین خورده‎ام و
از نگاه تو و از بزم عزا دور شدم

بین روضه فقط آقا به تو نزدیک شدم
هر زمان آمدم اینجا ز خطا دور شدم 

یک شب جمعه ببر نوکرتان را به حرم
مدتی می‎شود از کرب و بلا دور شدم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات