از غم دوریت ای یوسف دل محزونم
چه کنم با غم و با غصه‎ی روز افزونم

بسته شد روزنه‎ی نور به رویم کم کم
زیر بار گنه و معصیتم مدفونم

حقِ من، بی سر و پایی‎ست ولی
لطف کن و از سر سفره‎ات ای یار نکن بیرونم

ضعف کردم سر بخشیده شدن تا که خدا
به مناجات تو بخشید مرا، ممنونم

خونشان ریخت ولی پرچم یا فاطمه ماند
همه‎ی عمر به خون شهدا مدیونم

گفت زهرا به علی خوب شدم گریه نکن
من فقط از غم تنها شدنت دلخونم

نگذارم ز سرت تار مویی کم بشود
با همین پیکر درهم شده و گلگونم

نگرانم بروم خشک شود کام حسین
سالیانی ست که از غربت او محزونم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات