من به دنبال تو اما تو به هر جا حاضر
چشم بینای تو بر عالم و جاهل ناظر

روز و شب دل نگران منی و می دانم
من غافل نشدم دین خدا را ناصر

وقت افتادن من دست مرا میگیری
به زمین خوردن من نیز تو هستی قادر

چه قدر با عملم قلب تو را آزردم
جز گنه نیست به پرونده ی من ای ساتر

با وجودی که مرا چون تو امامی دادند
عملم هست بیانگر که نبودم شاکر

با چه رویی به در خانه ی تو آمده ام
نکند این همه صحبت ز تو باشد ظاهر

ظاهرا با توام و باطن من دور از توست
اما با تمام بدی ام باز تو هستی صابر

تا دلم میشکند لطف تو آید به کمک
با دعایت کنی از جرم و خطایم طاهر

حج مقبول تویی کعبه بهانه است بیا
بنگر از هجر تو دلهاست پریشان خاطر

عرفاتم تویی و بین دعای عرفه
میشود خدمت ارباب رسد این چاکر

عرفه کعبه ی عشاق صفایی دارد
به خدا حضرت زهراست در آنجا زائر

گریه بر غربت مظلوم به ما تکلیف است
در منا روضه به پا کرد امام باقر

خیمه ی ماه محرم بکند هر که به پا
گریه کن فاطمه و زینب کبری ذاکر

حاجی کرب و بلا راهی گودال شده
خواهرش هست صبورانه کنارش حاضر

بدنی زیر سم اسب، سری بر نیزه
بانویی دست به معجر سوی مقتل عابر

بوسه از خنجر خونین برادر گیرد
کعب نی بر کف شمر است مدد یا قاهر

مادرت گفت که می آیی و حق میگیری
مُنتَقِم إنتَقِم از جور و جفای جائر

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

با ربّنای تو گرفته ربّنایم
دور از تو وقتی میشوم دور از خدایم

از دست خود خسته شدم از دست تو نه
جان علی ردّم نکن دردآشنایم

بخشیدی و لطفی که داری کم نیامد
اصلا به روی من نیاوردی گدایم

پرونده ی عصیان من شرمنده ات کرد
بین گناهان توبه ها کردی برایم

شیطان مرا در منجلابش غرق کرده
زنجیر را محکم بزن بر دست و پایم

هر چند که بی آبرویم اعتنا کن
بالاخره من هم سگ این کوچه هایم

خوشحالم آقا جان مرا داری هنوزم
من را ببین ارباب چه پر ادّعایم

رفتم به مشهد گوشه ی باب الجوادش
گفتم خجل از دیدن روی رضایم

زهرا نگاهم کرده که اینجا نشستم
آمین مادر بود پشت هر دعایم

حس تنفر دارم از هجران و دوری
خسته شدم بس‎که نبردی کربلایم

دارد محرم میرسد کاری نکردم
ای کاش عوض میشد کمی حال و هوایم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

عمری‎ست که میدانم دل خانه‎ی محبوب است
در خانه بمان آقا هر چند که آشوب است

رخسار متاب از دل بد میشود احوالم
هر گاه نظر داری حال دل من خوب است

جنسِ دلِ ما را از جنس گِل تو دادند
از ما بخر ای یوسف این جنس که مرغوب است

بی روی تو تاریک و سرد است همه عالم
با حال و هوای تو عالم همه مطلوب است

راضی مشو ای دینم آشفته تر از اینم
هر جا رود این مضطر بی لطف تو منکوب است

هر چند گنه کارم من منتسب یارم
شرمنده که نام من آقا به تو منسوب است

با اینکه برای تو من نوکر بد بودم
عمری‎ست که عنوانم در لوح تو مکتوب است

بایست ز شیطانم من دیده بپوشانم
گر حاجت چشمانم آن دیده محجوب است

بی مهری و بی شرمی یک عادت عالم گیر
از دوستِ بد عهدت تا دشمن مغضوب است

ای کاش بمیرم من از غصه و دردی که هر
صبح و شب از یادش چشمان تو مرطوب است

آه از غم جانانه در مجلس بیگانه
قاری به کجا مزد آیات لبش چوب است

با عمه خود میگفت دردانه ی اربابم
دور سر بابایم انگار که مشروب است

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ز فراقت گره خوردیم و نمردیم هنوز
سالها بی تو فشردیم و نمردیم هنوز

عملا کار نکردیم و فقط حرف زدیم
بار هجر تو نبردیم و نمردیم هنوز

دل ما را نشکستی و دلت زود شکست
دل به غیر تو سپردیم و نمردیم هنوز

دست دادیم و ولی خنجری از پشت زدیم
دست بیعت نفشردیم و نمردیم هنوز

تو همان اولش از غصه ی ما پیر شدی
ما به درد تو نخوردیم و نمردیم هنوز

بین ما بودی و رفتیم به دنبال گناه
در جهالت همه مردیم و نمردیم هنوز

غیبت از ماست نه از تو چقدر تعطیلیم
این همه جمعه شمردیم و نمردیم هنوز

شده ایم آهوی سلطان که بشارت بدهی
تا نمردیم به ما حال زیارت بدهی

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات