دوریم از رخ ماه أَیْنَ بَقِیَّةُ الله
ماندیم در دل چاه أَیْنَ بَقِیَّةُ الله

دلتنگ یار بودیم، هر روز وقت و بی‎وقت
گفتیم گاه و بیگاه أَیْنَ بَقِیَّةُ الله

یا ربّ تفضلی کن، خسته شدیم از این غم
با ما بیا کمی راه أَیْنَ بَقِیَّةُ الله

ماه علی‎ست این ماه، از برکتش به مهدی
ما را رسان در این ماه أَیْنَ بَقِیَّةُ الله

یک شب نجف عطا کن تا در حریم حیدر
گوییم تا سحرگاه أَیْنَ بَقِیَّةُ الله

مانند طفل لجباز دم می‎زنم مکرر
أَیْنَ بَقِیَّةُ الله، أَیْنَ بَقِیَّةُ الله

آب از سرم گذشته عمرم به سر رسیده
از سینه می‎کشم آه أَیْنَ بَقِیَّةُ الله

هر بار روضه رفتیم هر بار گریه کردیم
گفتیم ناخودآگاه أَیْنَ بَقِیَّةُ الله

یک عمر این مصیبت سوزانده قلب ما را
مانده است تشنه‎لب شاه أَیْنَ بَقِیَّةُ الله

افتاده گیسوی یار، آن رشته‎ی هدایت
در دست شمر گمراه أَیْنَ بَقِیَّةُ الله

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

هر چه من می‎کشم از هجران است
شاعر کوی تو سرگردان است

خانه، زندان مخوف ابدی
شهر بی‎یاد تو قبرستان است

در مسیرت که نباشم آقا
کوچه بن‎بست‎ترین ویران است

زخم، بسیار و طبیبان خوابند
درد یاران تو بی‎درمان است

صحبت از ریختن خون همه است
قحطی غیرت خونخواهان است

حاجیانی که نرفتند منا
اسم قربانی‎شان انسان است

آی مسئول خجالت دارد
سفره‎هایی که همه بی‎نان است

کم ندیدیم که شرمنده شده
آنکه در زندگی‎اش حیران است

فقر وقتی که می‎آید خانه
از در آنچه برود ایمان است

چیست تکلیف؟ که فکر کنیم
امتحان چیست؟ همین دوران است

انقلابی که خمینی می‎خواست
خواست اغلب مظلومان است

لشکر سیدعلی بیدار است
نسل ما شیفته‎ی سلمان است

گام دوم نرسیده ته خط
سرخط نقطه‎ی بی‎پایان است

حرف نه از تو عمل می‎خواهد
حاج قاسم وسط میدان است

مقصدش چیست از این جمله که گفت
حرم آل علی ایران است

مرز ما وقت دفاع حرمین
یمن و سوریه و لبنان است

کربلا را برسانید به ما
زندگی بی‎حرمش خسران است

سر ارباب به نی بود که دید
سر ناموس علی عریان است

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

خراب روی تو چشم نیمه خواب توام
خراب کرده‎ام اما ببین خراب توام

یکی یکی که ورق میزنی کتاب مرا
مگو که مثل همه باعث عذاب توام

گناه کردم و دیدی به رو نیاوردی
خدا قبول کند بنده‎ی ثواب توام

اگر چه هرزه شدم سرشکسته برگشتم
ببین که کنج قفس بسته بر طناب توام

همیشه خوب شدن دست نوکر بد نیست
ولی چه خوب شد اینکه من انتخاب توام

قرار نیست ببینم مگر جمال تو را؟
چه قرن‎هاست عزیزم پی جواب توام

ز خواب من گذری کن اگر دلت آمد
ز خواب من که همه عمر بی‎رکاب توام

به زیر سایه‎ی طوبای قامتت شادم
مرا بهشت مبر زیر آفتاب توام

بیا و یک سحر آقا دل ببر از من
به جان «فاطمه» بعضا در اضطراب توام

نزول کوثر زهراست مِی تعارف کن
خمار مستی یک جرعه‎ی شراب توام

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

از انتظار تو خبری نیست در دلم
آماده ی قدوم شما نیست منزلم

یادی نمیکنم ز تو در شادمانی ام
ذکری نمیشود ز تو در بزم محفلم

گاهی تو را ز بس که فراموش میکنم
یادم رود که بر در این خانه سائلم

دارم گِله ز خویش و خجالت ز روی تو
آقا ببخش این همه اعمال باطلم

باری که بر نداشتم از روی دوش تو
باری شدم به گُرده ی حلّال مشکلم

آخر چه قدر ناز مرا میکشی عزیز
با اینکه من برای تو بی خیر و حاصلم

قدر تو را هنوز نمیدانم ای طبیب
بیمارم و سزا شده درمان عاجلم

اینگونه خجلتم مده ای ماه فاطمه
شرمنده ام ز دلبر حیدر شمایلم

تا سر به زیر میشوم از شرم دوری ات
با دست گرم خویش کنی زود واصلم

بی خود به این و آن همه جا رو زدم که من
محتاج یک نگاه تو انسان کاملم

سنخیتی میان من و سیره ی تو نیست
ناقابلم ولی تو کنی شیء قابلم

آری اضافه ی گِل زهرای اطهرم
مادر به این مقام نموده است نائلم

اصلا گِل مرا ز علی آفریده اند
بیهوده نیست صبح و مساء بر تو مایلم

یابن علی به جان تو رفته دلم نجف
رحمی بر این نیایش و خواهش دلم

یک کربلا دوباره ببر با خودت مرا
گرچه میان روضه به لطف تو شاملم

شد نقش بر زمین یل ام البنین و گفت
أدرک أخا به پای تو بی دست حائلم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات