گر دل شنود صدای زینب
دیوانه شود برای زینب

محبوب خدا و اهل بیت است
هر کس که شده گدای زینب

سلطان اجابت دو عالم
شد ملتمس دعای زینب

دیدیم رضای پنج تن را
در آینه‎ی رضای زینب

عباس و علی اکبر و قاسم
جان همگی فدای زینب

سر می‎شکند میان روضه
هر کس که شد آشنای زینب

چشمان فلک ندیده باشد
جانسوزتر از عزای زینب

اطفال تمام شیعیانت
قربانی بچه‎های زینب

آن لحظه که دید بین گودال
بی سر شده مقتدای زینب

یکباره تمام عرش حق را
سوزاند غم صدای زینب

قربانی ما کم است اما
تقدیم تو ای خدای زینب 

خون گریه کند بقیة الله
در روضه‎ی کربلای زینب

تا روز جزا همه بگریند
از گریه‎ی های های زینب

آرام دل تمام دنیاست
والله قسم ندای زینب

هر صاحب غیرتی بمیرد
شد بزم شراب جای زینب

ادامه »

خدا صبرت دهد در ماتم جدّ غریب خود
تسلی می دهی خود را تو با صبر و شکیب خود

برای قطره‎های اشک تو ای کاش میمردم
هزاران درد داری و خودت هستی طبیب خود

تو را سوگند بر «أمن یجیب» عمه مضطر
دعایش را اجابت کن که می‎جوید مجیب خود

امام خویش را می‎خوانی و لبیک می‎گویی
همانگونه که او می‎خواند از مقتل حبیب خود

به یاد کام عطشانش یقینا تشنه کامی تو
کنی سختی عاشورای جدّت را نصیب خود

شنیدم سینه‎ات سنگین شود در روز عاشورا 
حسینت می‎دهد مرهم به عطر بوی سیب خود

برای خیمه‎ی آتش گرفته سخت می‎سوزی
که با اشکت کنی خاموش در سینه لهیب خود

ز پلک زخمی چشم رضا هم میتوان فهمید
روایت میکند این روضه با ابن شبیب خود

امان از لحظه ای که در کنار پیکر اکبر
به دستانش گرفت آقای ما «شیب الخضیب» خود

رسد گاهی صدای یا غیاث المستغیثینش
و گاهی می‎دهد بر خاک ها «خدّ التّریب» خود

بیا آقا که گیری انتقام خون مظلومان
بیا آقا به حق ناله‎ی جدّ غریب خود