فخر کنم بر همه هست نگارم حسین
اول کارم حسین آخر کارم حسین

دایره ی قلب من وقف حسینیه شد
داده بهایی گران بر دل زارم حسین

کاش که بعد از حیات حک بشود یا ثبات
با خط خوش بر روی سنگ مزارم حسین

گر چه نمانده کسی پیش من رو سیاه
در همه ی زندگی بوده کنارم حسین جان

جان جهانم شده روح و روانم شده
ورد زبانم شده صحبت یارم حسین

خسته شدم از فراق مُردم از این اشتیاق
بر غم کرب و بلا کرده دچارم حسین

از کرم و مرحمت داده اجازه به من
تا به روی تربتش سر بگذارم حسین

در ظلمات جهان اشک عزایش شده
نور شفابخش بر دیده ی تارم حسین