گرچه بودیم میان قفس و پربسته
نیست دیگر، روی پرسوختگان در بسته

آبرودار محل آبروی ما همه است
کار و بار همه را در صف محشر بسته

برکت سفره به نان نیست به صاحبخانه است
دستمان پیش کریمان شده کمتر بسته

میل معشوق کشیده بخرد عاشق را
دل ارباب ازاین باب به نوکر بسته

رب من آن است که با عبد خودش
دوست دارد بزند حرف ولی سربسته

گُنهم گردن هر کس که نبخشید مرا
چون که پرونده‎ی من را خود مادر بسته

ذکر شیرین علی زندگی‎ام را پر کرد
لبم آنقدر علی گفت که شکّر بسته

آخرش می‎کند آدم دم ایوان نجف
آن سگی را که‌ دم خانه‎ی قنبر بسته

عطش موقع افطار فقط کرب و بلاست
تشنه‎ی چای عراقم که به کوثر بسته

بغلم کرد مرا باز اباعبدالله
چون به غیر از حرمش هر در دیگر بسته

گیر کرده ته گودال خدایا چه کنم
چه صفی دور حرم آن همه لشگر بسته

ادامه مطلب :

خورده بر روی زمین، خورده لگد از همه کس
دختری که گره کور به معجر بسته

گوش کن حرف نزن گوش ندادم به او
گو‎ش‎هام پاره شده لخته به زیور بسته

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات