اگر چه باز زدم زیر هر قرارم من / نبند در به رویم با تو کار دارم من

گناه‎کارم اگر چه امیدوارم من / ترحّمی بکن امشب که زار زارم من

سلامتی تنم را به معصیت دادم / مریضِ خواهشِ نفسم، برس به فریادم

دعای خِیر نکردم دعا مصیبت شد / شفا ز غیر گرفتم شفا مصیبت شد

به سجده رفتم و دیدم ریا مصیبت شد / نماز و روزه‎ی من شد قضا مصیبت شد

کسی شدم که به نفس احترام می‎کردم / سرِ حلالِ تو فکرِ حرام می‌کردم

گذشت شورِ جوانی چه قدر پیر شدم / ز ناتوان شدنم سوختم، حقیر شدم

غرورِ کاذب من رفت و سر به زیر شدم / گناه، چیره به قلبم شد و اسیر شدم

گدای خلق شدم از مواجب افتادم / ز فیضِ مستحب و فیضِ واجب افتادم

دوباره سفره‎ی لطف تو وا شده این شب‎ها / دوباره مجلسِ گریه به پا شد این شب‎ها

زمان عاشقیِ بنده‌ها شد این شب‎ها / تمامِ خواهش من کربلا شد این شب‎ها

که این حرم همه‎ی عمر قبله‎گاه من است / پناه عالمیان تا ابد پناه من است

تپش تپش دل زهرا حسین می‌خواند / مسیح بهر مداوا حسین می‌خواند

چه کرده است که دنیا حسین می‌خواند / نماز میت مارا حسین می‌خواند

کسی نبود بخواند نمازِ آقا را / به سُمّ اسب کشیدند خُمس طه را

کسی نبود که حتّی کفن کند او را / «لباسِ کهنه‎ی» او را به تن کند او را

ادامه مطلب :

دیدم برهنه‎ای و سپردم به دخترم / چادر نشد بگردد پرچم بیاورد

افتادی و شراره‎ی کین خورد گلشنت / افتادی و به زور به گودال بردنت

افتادی و لگد زد و برق از چشم رفت / افتادی به اشک تو خندید دشمنت

جان داشتی و حمله به سوی خیام شد / دور و بر سه ساله‎ی تو ازدحام شد ….

زینب قدش ز داغ تو خم شد بلند شو / لبخندها عذاب حرم شد بلند شو

چادر نماز قافله کم شد بلند شو / پیراهنت به نیزه علم شد از جا بلند شو

….