می‌نویسم خدا به حقّ حسین / یا سریع الرّضا به حقّ حسین

ربّنا آتنا به حقّ حسین / گویم العفو را به حقّ حسین

            تا ببخشی مرا به حقّ حسین

جانم آن‎ دم که بر دهن برسد / ملک الموت نزد من برسد

کاش آنجا امام حسن برسد / با رفیقانِ سینه زن برسد

            تا بگیرم نوا به حقّ حسین

ربّنا ربّنا اله کریم / سفره‎دارِ کریم و ماه کریم

دست خالى به بارگاه کریم / آمدم باز در پناه کریم

            لطف کن بر گدا به حقّ حسین

آمدم آشتی کنم با تو / رد مکن مستکین خود را تو

من ندارم رفیق الّا تو / ما کریمیم ای خدا یا تو؟

           کرمی کن به ما به حقّ حسین

منم و کوله بارِ سنگینم / دارد از دست می‌رود دینم

به خداوندیِ تو خوش‎بینم / من از این ذکر، خیر مى‎بینم

            یا سمیعَ الدّعا به حقّ حسین

چه نمایم برای وحشت قبر؟ / چه کنم با فشار و غربت قبر؟

دست خالی از خجالت قبر؟ / مونسم باشی بین خلوت قبر؟

             رحمی آن لحظه‌ها به حقّ حسین

ستر الذّنب، کوهِ غفرانی / نام ما را اگر نمی‌خوانی

لااقل جرم ما بپوشانى / من نجف رفته‎ام نسوزانی

             جانِ خیرالنّسا، به حقّ حسین

باز دارم هواى شش گوشه / بى‎قرارم براى شش گوشه

درد ما و دواى شش گوشه / آه، پایینِ پاى شش گوشه

             دل، حرم، کربلا به حقّ حسین

ادامه مطلب :

ته مقتل بگو چه شد آقا / تن که شد پشت و رو چه شد آقا

پنجه‎ی شمر و مو چه شد آقا / —- —- چه شد آقا

             العجل مهدیا به حقّ حسین