می‎آورم به روی لبم السّلام را
آغاز می‎کنم سخن با امام را

ما عاقبت به خیریِمان در پناه توست
از ما مگیر این کَرم مستدام را

کاری خوش است که تو درستش کنی فقط
نسپار دست خلق خدا این غلام را

ما محترم شدیم به لطف نگاه تو
بی‎تو نداشتیم همین احترام را

آوازه‎اش تمام جهان را فرا گرفت
هر کس که زد به خاطر تو قید نام را

برکت بده برای تو روضه نوشته‎ام
ختمم به خیر کن غم ناتمام را

چیزی نگفته‎ام تو چرا گریه می‎کنی؟
من که نگفته‎ام غم بازار شام را

ادامه »

العفو یا الهی العفو یا الهی
خوب است گاه گاهی بر من کنی نگاهی
عمری‎ست می‎شناسی ما را به روسیاهی
عفو است از تو زیبا العفو یا الهی العفو یا الهی

من لایق عتابم از بس که بد حسابم
انگار پای غفلت بدجور برده خوابم
العفو یا الهی العفو یا الهی

از روزگار عصیان برگشته‎ام پشیمان
هرطور می‎پسندی این عبد را بسوزان

بازنده‎ی مصافم مشغول اعتکافم
شاید گناه من را گم کرده اعترافم

مولی ای حیّ و ای مَماتم حلّال مشکلاتم
چیزی نمانده باقی جز آه در بساطم
العفو یا الهی العفو یا الهی

رسوای عالمینم عمری‎ست زیر دِینم
با این همه گناهم شرمنده‎ی حسینم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

رحم کن یا ایها الرحمن گدایت را ببخش
باز هم این بنده‎ی بی‎دست و پایت را ببخش

شمع شاهد بود، ساکت گوشه‎ای می سوختم
لطف کن پروانه‎ی بی سر صدایت را ببخش

هر زمان در مناجات دم افطارها
«ربنا یا ربنا اغفر لنا»یت را ببخش

درد دل کردم بگویم که چه دردی می‎کشم
ای طبیبِ دردِ بی‎درمان، دوایت را ببخش

دود این شهر گناه آلوده جانم را گرفت
تا نفس در سینه می‎گیرد هوایت را ببخش

بغض‎هامان، بغض‎های پنجره فولادی‎اند
بیقراران علی موسی الرضایت را ببخش

یا الهی بالحسین بالحسین بالحسین
گریه‎کن‎های حسین سر جدایت را ببخش

پیکرش را ریگ‎ها خیلی اذیت می‎کنند
روستا کهنه حصیرت، بوریایت را ببخش

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ادامه »

به اذن عالی اعلی به احترام علی
شروع می‎کنم این ماه را به نام علی

ببخش، با عجله دست خالی آمده‎ام
شنیده‎ام که مهیاست بار عام علی

چقدر نان شبش را به سائلان بخشید
دلم خوش است به لطف علی الدوام علی

سلاح ماست ابوحمزه، افتتاح و مجیر
دعای مسجد کوفه، شراب جام علی

امشب دلم هوای میخانه کرده ساقی
بوی شراب نابت دیوانه کرده ساقی

دعای ما که دعا نیست باز مقبول است
به احترام دعا کردن و صیام علی

دلم هوای نجف کرده اول ماهی
هوای باده‎ی انگور بادوام علی

ز حنجرش نفس گرم وحی می‎جوشد
نبی شده است به معراج، هم‎کلام علی

یهود و آل سعود از هراس می‎میرند
اگر طلوع کند تیغ از نیام علی

خوشا به روزی زوّار سیّدالشهدا
به زائران حسین است چون، سلام علی

چنان علی شده مبسوط حق، علی اکبر
همان علی که شده وارث مقام علی

ادامه »

چون بیابان که نیازش به نم باران است
بیشتر گریه، تسلّای دل سوزان است

میکده باز شد و زود دویدیم همه
گفته ساقی سه دهه نوبت سرمستان است

گفتم اصلا نروم آخر خطم دیگر
مادر گفت برو خالق تو رحمان است

ما اگر آمده‎ایم از کَرم آل علی‎ست
اختیار دل رعیت به کف سلطان است

رمضان است خدا بنده‎نوازی کرده
سفره‎اش باز شده خانه پر مهمان است

خوب و بد ریزه‎خور حضرت حجت هستیم
پای باباست فقط طفل اگر نادان است

نوکر آن است که از خویش دعایی نکند
آنچه را خواسته ارباب، دعایم آن است

سی شب ماه خدا را به علی بخشیدند
گریه‎ی هر شب ما هدیه‎ی آقا جان است

ما در این ماه مبارک به هوای نجفیم
دلمان وقت مناجات دم ایوان است

گره کور مرا دست رقیه بدهید
هر چه سختی‎ست به یُمن نفسش آسان است

روزه‎ام روضه اگر داشت خدا میخردش
خرم آن دیده که در روضه فقط گریان است

دم افطار من از آب سوالی دارم
آب دیدی چه‎قدر کام حسین عطشان است؟

ادامه »

کشکول من شکسته در این کوچه‎ها خدا
دستی بکش به روی سر این گدا، خدا

هر بار در زده‎ام تو جوابم نکرده‎ای
هر بار گفته‎ای که بیا، باوفا خدا

از بس گناه کرده‎ام این چشمه خشک شد
اشکی برای توبه نمانده است یا خدا

اوج کمال سجده همین سر به زیری است
خیری ندیده بنده‎ی سر به هوا، خدا

گاهی صلاح طفل به تنبیه گشتن است
پس مرحمت نما و ادب کن مرا خدا

این بال، بال نیست، وبالِ پریدن است
وقتی سحر مرا نرسانده است تا خدا

ممنون که باز تا رمضان زنده مانده‎ایم
فرصت شده است تا بزنیمت صدا، خدا

درهم بخر سوا نکنی جان «فاطمه»
درهم بخر به حرمت «خیر النساء» خدا

گر چه کسی ضمانتمان را نمی‎کند
اما هنوز هست خراسانِ ما، خدا

در صحن انقلاب دلم منقلب شده
تا گفته‎ام به حق «امام رضا»، خدا

هر بار کار بندگی‎ام لنگ می‎شود
«إنی أعوذ بالحرم کربلا»، خدا

ما را «حسین» لطف نمود و درست کرد
ما را «حسین فاطمه» کرده است با خدا

در ظاهر است ذکر لب ما «حسین حسین»
در باطن است ذکر لب ما خدا، خدا

این روزها که تشنه‎ترم یاد می‎کنم
کام عطش کشیده‎ی ارباب را، خدا

لب تشنه بود و رفت به گودال، آه آه
دارد صدای شمر می آید ز قتلگاه

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ای که با آلوده‌ای چون من مدارا می‌کنی
دردهایم را به یک ناله مداوا می‌کنی

تو کریم سفره‌داری من گدای دوره گرد
با گدای خود همیشه با کرم تا می‌کنی

ماه مهمانی گذشت و کاسه‌ی من خالی است
کاسه را پر کن چرا امروز و فردا می‌کنی؟

تا جوانی دیده گریان عذرخواهی می‌کند
با ملائک می‌نشینی و تماشا می‌کنی

هر کسی یک ماه را آمد سحرها گریه کرد
پای او را یک سحر صحن نجف وا می‌کنی

لایق لطفت نبودم من که می‌دانم اگر
لطف بر ما می‎کنی با عشق مولی می‌کنی

تا که می‌گویم حسین عرش تو می‌‎ریزد به هم
گوئیا در سینه‎ام شش گوشه برپا می‎کنی

هر که بر پیشانی‌اش بنوشته زوار الحسین
در قیامت می‌گردی و زود پیدا می‌کنی

گریه‎کن‎های حسین محشر معطل نیستند
راهشان را جانب باب الحسین وا می‌کنی

شک ندارم هر کسی شد بیشتر خرج حسین
عاقبت او را جنان مهمان «زهرا» می‌کنی

یعنی امسال اربعین من هم خدایی می‌شوم؟
از نجف پای پیاده کربلایی می‌کنی؟

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات