حتّی اگر نبخشد این چشم تر می‎ارزد / این دور همنشینی وقت سحر می‎ارزد

جای گدا نشستن در خانه ی کرم نیست / هر وقت می‎نشینم در پشت در می‎ارزد

گریه‎ام گرفت و دیدم دست مرا گرفتند / پیش کریم خیلی خون جگر می‎ارزد

من که توقّع قرب از هیچ‎کس ندارم / اصلا همین که هستم این دوروبر می‎ارزد

چون طفل خانه برگشت اورا بغل بگیرید / پس گم شدن برای مهر پدر می‎ارزد

فرموده اند روزه یعنی علی یقینا / کار علی‎ست مردم روزه اگر می‎ارزد

چون سنگ ریزه ما را بین نجف بیانداز / ریگ نجف به قدر صد کوزه زر می‎ارزد

یک یا علی به جای العفو پاکمان کرد / این یا علی برای ما آن‎قدر می‎ارزد

هر چه خراب کردم دیدم درست کردی / ویرانه بودن من از این نظر می‎ارزد

گر تو نمی‎پسندی تغییر ده قضا را / از کوی نیکنامان یک آن گذر می‎ارزد

حدّاقل به کار حسین که می‎آییم / این بار را ضرر کن (ما را بخر) گاهی ضرر می‎ارزد

شب‎های جمعه بی‎تاب پایین پای ارباب / با چشم تر قسم به جان پسر می‎ارزد

دیدند مصطفی شد آقای کربلا شد / پس این چنین برایش داغ جگر می‎ارزد

(انگشتر و عبا هست ای شمر دست بردار / اصلا بگو چقدر این شال کمر می‎ارزد)

وقتی پسر تو باشی نور بصر تو باشی / والله اگر درآید جان پدر می‎ارزد

دیدم میان بازار نامرد داد می‎زد / این سر سر جوان است صد کیسه زر می‎ارزد

انگشت را بریدند چادر ز سر کشیدند / یک گوشوار خونین بگو چقدر می‎ارزد

با نیزه ریز کردند میراث (مصطفی) مرتضی را / چون کشتنش به قدر صدها نفر می‎ارزد

عمّه فقط کنار سرنیزه‎ی علی بود / در زیر سایه‎ی او طِی سفر می‎ارزد

بازی دنیا ز عمرم زود فرصت را گرفت / قبله‎ام گم شد، کم آوردم لیاقت را گرفت

گریه و حال نماز صبح‎های من چه شد / خواب شیرین سحر، فیض عبادت را گرفت

از صغیره شد شروع و به کبیره ختم شد / جرأت عاصی شدن از من خجالت را گرفت

«یا رفیق لا رفیق له» حلالم کن، اگر / بین ما بار گناهانم رفاقت را گرفت

نور مولا نیست دیگر در میان سفره‎ام / بی خیالی در ادای خمس، برکت را گرفت

نیم دین را به حیا دادم، کارم سخت شد / مستی از انجام معصیت، نجابت را گرفت

ذکر و استغفار و توبه دسته جمعی بهتر است / باخت این شب‎ها کسی که کنج عزلت را گرفت

مادری می‎گفت فرزند شهیدش، عاقبت / در همین ماه خدا اذن شهادت را گرفت

لذّت افطار با خرمای نخل کربلاست / خوش به حال هر که از زهرا زیارت را گرفت

«یا غیاث المستغیثین» گفت و پاسخ داده شد / نیزه‎ای روی لب خشکش اجابت را گرفت

سر به روی نیزه‎ها رفت و می‎خندید شمر / بی‎حیا از خواهر غم‎دیده طاقت را گرفت

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان ارواحنا فداه و سلامتی رهبر معظم انقلاب صلوات

نازم به این خدا که گنه‎کار می‎خرد / هر روزه‎دار را، دم افطارمی‎خرد

با آبروی رفته به مهمانی آمده‎ام / هر بار آبروی مرا یار می‎خرد

یک لحظه هم کنار نَزَد پرده‎ی مرا / با احترام، حضرت ستّار می‎خرد

من رویِ آمدن به ضیافت نداشتم / امّا دلم خوش است که غفّار می‎خرد

اشک روان ز گوشه‎ی چشمم که می‎چکد / بار گناه او به شب تار

رو می‎کنیم سوی کرم خانه‎ی کریم / اینجا ندیده صاحب آن، بار می‎خرد

در روز حشر هم به امیر نجف قسم / ما را به عشق حیدر کرّار می‎خرد

حبّ علی هدیه‎ی مخصوص فاطمه است / ما را به این بهانه خریدار می‎خرد

در حسرت «یَمُت یَرَنی» می‎کشد مرا / حیدر غلام خود دم دیدار می‎خرد

باب الرّضای صحن نجف باب جنّت است / اینجا بهشت، نازِ گنه‎کار می‎خرد

ما را به نام تشنه لب کربلا حسین / با یک سلام لحظه‎ی افطار می‎خرد

اذن دخول کرب و بلا نام زینب است / زینب فقط گدای گرفتار می‎خرد

هر کس که مویش از غم زینب سپید شد / او را یقین کنید علمدار می‎خرد

از روی ناقه دید که در کوچه‎های شام / از اخنس و سنان، کسی گوشوار می‎خرد

پیش رباب، حرمله فریاد زد، کسی / گهواره‎ی شکسته‎ی شیرخوار، می‎خرد؟

آهسته گویمت نکند بشنود رباب / گهواره را حراجی بازار می‎خرد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان ارواحنا فداه و سلامتی رهبر معظم انقلاب صلوات

تو اگر که نظرت با من مسکین باشد / حیف باشد که دلم پیش تو غمگین باشد

همه‎ی شهر به بیچارگی‎ام خندیدند / پس چه خوب است سَرم پیش تو پایین باشد

می‎زنی گاه تلنگر بخورم زود، ولی / وای اگر که زدنت از سر نفرین باشد

وای اگر زود ببخشی و بگویی برو / وای اگر جلوه‎ی ستّاری تو این باشد

بند ابلیس شدم هی به گناه افتادم / نکند بندگیِ من به تو، توهین باشد

نکند با من مغرور شدی سرسنگین / نکند بنده‎ی تو بنده تحسین باشد

تو اگر رحم کنی بنده‎ی تو می‎میرد / بغلم کن فقط آغوش تو تسکین باشد

من که بد بوده و بد کرده‎ام امّا / والله بدتر این است که آدم به تو بدبین باشد

یا ببخشید مرا یا جلوی چشم حسین / نگذارید که پرونده‎ام سنگین باشد

دم افطار فقط تربت او می‎چسبد / هر چه هم دور و برم سفره‎ی رنگین باشد

گریه‎کن‎های حسینیه‎ی محشر هستیم / گریه‎هایِ سحر ما همه تمرین باشد

بسپارید مرا دست اباعبدالله / نوکری پیش حسین است که شیرین باشد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان ارواحنا فداه و سلامتی رهبر معظم انقلاب صلوات

 الهی من بَدم استغفرالله / گنه‎کار آمدم استغفرالله

نگفتم با دلم برگرد ای دل / چه کردم با خودم استغفرالله

ندارد ناله‎ام تاثیر دیگر / ز خود غافل شدم استغفرالله

به جز کوی تو ای ربّ کریمم / به هر در سر زدم استغفرالله

خجالت می‎کشم حتی زِ یادِ / گناه بی‎حدم استغفرالله

اگر چه من بَدم عبدِ رضایم / اسیر مشهدم الحمد لله

خدایا شکر آقای رئوفم / نکرد از خود رَدم الحمدلله

من آخر از گِل کرب و بلایم / شهید مرقدم الحمدلله

مگر آن بی‎کفن دستم بگیرد / که من خیلی بَدم استغفرالله

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان ارواحنا فداه و سلامتی رهبر معظم انقلاب صلوات

 با درد آمدیم اَمان را طلب کنیم / مهمان نوازی رمضان را طلب کنیم

ما سال‎هاست قسمت‎مان خشک‎سالی است / دریا کجاست اشک روان را طلب کنیم؟

در های و هوی ما به خدا که خدا نبود / دیگر بس است که هیجان را طلب کنیم

موسی به یُمن ضعف تکلم کلیم شد / باید که از سکوت، بیان را طلب کنیم

جِرمش کم است و جُرم گناهش بزرگ، آه / بگذار اختیار زبان را طلب کنیم

حاجات ما به درد تقرّب نمی‎خورد / تو یادِمان بده که همان را طلب کنیم

وقتی کنار رحمت دریا نشسته‎ایم / حیف است آب قطره چکان را طلب کنیم

حیف است جای درد و دلِ هم جواری‎اَش / هی از کریم لقمه نان را طلب کنیم

یک‎بار هم برای رضای خدا نشد / که حاجت امام زمان را طلب کنیم

از دست‎های ضامن آهو خدا کند / تضمین این رفاقت‎مان را طلب کنیم

حاجات نوکرت، رمضان هم محرم است / بودن کنار سینه‎زنان را طلب کنیم

گمنامی شهید به ما درس می‎دهد / ما زنده‎ایم نام و نشان را طلب کنیم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان ارواحنا فداه و سلامتی رهبر معظم انقلاب صلوات

 باز هم توبه کنان پشت درت آمده‎ام / شب به امید عطای سحرت آمده‎ام

نظری کن که پی یک نظرت آمده‎ام / نفس آلوده به سوی گذرت آمده‎ام

یاد دادی که اگر عاصی و سرگردانم / زشت این است رخ از روی تو برگردانم

نعمتم دادی و با نعمت تو بد کردم / مهلتم دادی و تقصیر مجدد کردم

لطف کردی عوضش غفلت بی حد کردم / بارها آنچه ز من بر نمی‎آمد، کردم

چه کنم عذر مرا گر نپذیری امشب / کاش از این بی‎سر و پا دست بگیری امشب

چشم من خشک شده حال بکا نیست که نیست / جرأت معصیتم هست، حیا نیست که نیست

دست بی‎خِیر مرا اذن دعا نیست که نیست / خبری در دلم از نور خدا، نیست که نیست

تا بخواهی دراین قلب هوس هست که هست / حس وابستگی‎ام بر همه کس هست که هست

بارِ عام از تو رسیده است که دعوت شده‎ام / یکی از سفره نشینان ضیافت شده‌‎ام

خوب شرمنده‎ی این رسم رفاقت شده ام / باز بدجور هوایی زیارت شده‎ام

کربلا قبله دلهاست دلم تنگ شده / شاهد حال من آقاست دلم تنگ شده

پدری آمده آرام کند (آخر ببرد) دختر را / زینب اینجاست که بوسه بزند حنجر را

آمده زنده کند خاطره‎ی مادر را / دم رفتن زده محکم گره معجر را

چقدر خواسته با گریه از او تا نرود / می‎رود پشت سر شاه که تنها نرود

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان ارواحنا فداه و سلامتی رهبر معظم انقلاب صلوات