من با غم جدّ غریبت آشنا هستم
مانند تو غرق عزای کربلا هستم

می‎بینم از لطف تو عمق روضه را گاهی
با قلب تو آئینه‎دار روضه‎ها هستم

دستم نگیری دور از راه تو می‎مانم
با تو فقط سرمایه‎دار هل أتی هستم

تا سر به راهم ای گل زهرا قبولم کن
در معرض خوف و خطر، جرم و خطا هستم

هیأت نیایم بی گمان یک روزه می‎میرم
من زنده از خاک کف پای شما هستم

عمری ست در راه شما «یا لیتنا» گفتم
دارم امید اینکه شهید نینوا هستم

تنها نه من مشغول دعا و گریه و نوحه
آماده یاری به میدان بلا هستم

جان عمو عباس چشمان مرا پر کن
مسکینم و در کوی آن سقا، گدا هستم

دست مرا در دست‎های گرم خود بگذار
من طفل سرگردان کوی «هل أتی» هستم

گم می شوم آقا ز چشمت گر بیافتم من
محتاج لطف گوشه‎ی چشم رضا هستم

حالا گریز شعر من یک حنجر پاره است
من روضه خوان مجلس «خیر النسا» هستم

گویند تو از گوشه‎ی گودال می‎دیدی
ارباب می فرمود من خون خدا هستم

صورت به خاک گرم مقتل داشت و می‎گفت
رحمی کنید ای قوم سبط مصطفی هستم