ما که برای وصل ریاضت نمی‎کشیم
بر شانه بار غصه هجرت نمی‎کشیم

او بیقرار ماست نه ما بیقرار او
او آشتی نکرده و منت نمی‎کشیم

خوبان نماز پشت سرش خوانده‎اند و ما
آنقدر بد شدیم که حسرت نمی‎کشیم

چشمش تر است باز چه کردیم با دلش؟
آقا دلش شکسته خجالت نمی‎کشیم

با اینکه از غریبی او حرف می‎زنیم
وقت عمل نشسته و زحمت نمی‎کشیم

وقتی گناه مانع امر ظهور اوست
دور گناه خویش چرا خط نمی‎کشیم؟

ماه خدا، حسین به ما راه می‎دهد
بی روضه خویش را به ضیافت نمی‎کشیم

افطار روی این لب خشک عطش زده
چیزی به غیر تربت حضرت نمی‎کشیم