این روزها نگاه تو از خون دل تر است
گویا دلت حسینیه‎ی اشک مادر است

شال عزا دوباره بنشسته به دوش تو
شالت اگر که سوخته از آتش در است

گلبرگ‎های گونه‎ی شبنم گرفته‎ات
زخمی، شکسته، نیلی چو یاس پرپر است

ای وارث تمامی غم‎های اهل بیت
این روزها غریبی تو مثل حیدر است

هم دیده‎ام تو را و سلامت نداده‎ام
هم تو سلام کرده‎ای و گوش من کر است

مردن میان روضه اگرچه سعادت است
در روضه‎های فاطمیه باز بهتر است

زیرا که اشک یک شب این فاطمیه‎ها
با گریه‎ی تمام محرم برابر است

حالا بیا و روضه بخوان، آتشم بزن
چشمم به ناله‎ی تو و یک وای مادر است

یا رب کجا رواست زنی را کتک زنند؟
وقتی که زن مقابل چشمان شوهر است