دنیازده به عزت دنیا نمی‎رسد / حیران غیرِ دوست به صحرا نمی‎رسد

باید به فکر بود که او فکر ما کند / مجنونِ بی‎خیال به لیلا نمی‎رسد

ثابت شد از جوانی از دست داده‎اش / عشق کسی به عشق زلیخا نمی‎رسد

از بس اسیر عشق مجازی شدیم ما / در قلب ما به صاحبِ ما، جا نمی‎رسد

با این همه گناه که ما مرتکب شدیم / خیلی عجیب نیست که آقا نمی‎رسد

روزی که عمر ما بشود وقف عشق او / وقت ظهور به اگر، اما نمی‎رسد

این اعتقاد ماست که بی گریه بر حسین / حاجات ما به نوبت امضا نمی‎رسد

سرها به نیزه رفت ولی مانده‎ام چرا / نوبت به دفن کردن تن‎ها نمی‎رسد

جهت سلامتی امام زمان و مقام معظم رهبری و تعجیل در فرج امام زمان صلوات
جهت شادی ارواح پاک شهدای حج و شفای عاجل مجروحین و پیدا شدن سایر مفقودین پنج صلوات

ادامه مطلب :

خوب است دمی گفتن اوصاف معادی / گاهی رصد معنی پیغام منادی
توصیف قیامت به قد و قامت یار است / آن یار که با اوست مقدس غم و شادی
آراسته شد عالم و آدم به هدایت / زیباست سخن گفتن از حضرت هادی
آن صورت با هیبت و آن سیرت محبوب / آن مرحله‎ی علمی و آن عمر جهادی
آن زندگی ساده و آن بندگی ناب / ای کاش که امرش نشود ساده و عادی
تمثال قیامت همه در قامت آقاست / هر کس که هدایت شده از امّت آقاست
می‎ریزد از آن قامت رعنا گل تقوی / و ز لعل لبش ذکر علی سوره اعلی
رفتار محمّد، همه گفتار محمّد / کردار محمّد، تو بگو آمده طه
در جود جواد است و به رافت چو رضا ناب / در عصمت و پاکی به خدا جلوه‎ی زهرا
در زهد حسن باشد و در جهد حسین است / دین را ز ره حلم و عمل می‎کند احیا
اعجاز نگاهش به دو صد نیل کند امر / موساست کجا تا نگرد این ید و بیضا
دلبسته به آن طره‎ی گیسوی کمند است / با هر که شود یار عجب بخت بلند است
درس است به ما واجب او مستحب او / فرض است برای همه درس ادب او
زیباست نوای سحر و نغمه‎ی صبحش / سجاده و محراب گرفتار شب او
هادی‎ست همان کعبه و هادی‎ست همان رکن / سرچشمه‎ی زمزم همه دم تشنه لب او
صحرای منا زیر نگاه کرمش هست / چشم دل حجاج همه در طلب او
قربان شدگان‎اند فدایی قدومش / خوب است دعای فرج از لعل لب او
فرخنده‎تر از مقدم هادی به جهان نیست / زیباتر از این غنچه به گلزار جنان او
باب غدیر است و گل ناب غدیر است / هادی‎ست که بر ساغر و پیمانه امیر است
تا باب هدایت به علی حضرت هادی‎ست / پیداست که او ساقی این عید کبیر است
می‎ریخت احادیث غدیر از لب لعلش / در بحر ولایت سخنش دُرّ منیر است
در باب زیارات اگر جامعه از اوست / در باب مناجات هم او عین مجیر است
خوب است حرم را به مُحبَش بسپارند / در موسم حج نیست فقط شیعه مدیر است
تا سینه سپر شیعه‎ی هادی‎ست مصمم / مانع به ره کرب و بلا نیست مسلم
با عمر کَمَش لطمه‎ی بسیار کشیده / بر خویش غم فاطمه بسیار خریده
سرتاسر دوران گران‎مایه‎ی عمرش / جز گوشه‎ی زندان به تبعید ندیده
در دوره‎ی او بود که تخریبِ حرم شد / خود کرب و بلا را همه ویران شده دیده
در گوشه‎ی تبعید سر سفره‎ی روضه / ذکر دو لبش بود قد عمه خمیده
خون جگر از دیده به «یا عَمَّتی‎»اش رفت / هر بار که تا روضه ی گودال رسیده …