مریضِ وصل شدن، اقتضای هجران است / حریف آتش مجنون تب بیابان است

همیشه روز به روزش به عشق می‎گذرد / کسی که شب به شب از دوریت پریشان است

ببین ز گریه‎ی طفلانه‎ام عذابم را / همیشه بارش باران نشان طوفان است

بیا که شهر به یُمن تو یک نفس بکشد / هوایی رخ یوسف هوای کنعان است

به استناد همه آیه‎های مانده غریب / به راه آمدنت چشم‎های قرآن است

همیشه همّت ما صرف نفسمان شد و بس / تمام دغدغه‎ی ما ظهور نه، نان است

به اقتدای دو چشم تو بوده هر چشمی / که صبح و عصر برای حسین گریان است

رساند خیر خودش را به سارقان حتّی / عقیق داد که این شیوه‎ی کریمان است

جهت سلامتی امام زمان و مقام معظم رهبری و تعجیل در فرج امام زمان صلوات

شبیه این زمین در آسمان‎ها آسمانی نیست / ندارد وسعتی امّا به وُسع او جهانی نیست

ادامه مطلب :

به جای گنبد و گلدسته، کفترها نماد آن‎اند / نشانی ساختند آخر که مانندش نشانی نیست

کریمان هر چه داردند را وقف گدا کردند / نگو اینجا چرا صحن و سرای آن چنانی نیست

به اجبار عدّه‎ای باب الکرم را روی ما بستند / به در مانده نگاه میزبان و میهمانی نیست

مدینه شهر پیغمبر بگو تو لااقل با ما چرا / روی سر خورشیدها پس سایه‎بانی نیست؟

نه سینه‎زن، نه یک دسته، نه حتّی یک حسینیه / همه آماده‎ی اشک‎اند امّا روضه‎خوانی نیست

به یاد چادر خاکی بقیع امروز خاکی شد / و حالا زائرش جز مادر قامت کمانی نیست

همان مادر که آمد کوچه و با قد خم برگشت / بلایی بر سرش آمد که آثارش نهانی نیست

چنان سیلی به رویش خورد حوریه زمین افتاد / صدا زد که حسن، در زانویم دیگر توانی نیست