هر دو عالم قطره و دریا حسین
در دو دنیا صورت و معنا حسین
آبرودار است بین ما حسین
شهر ما شهر خدا شد با حسین
از همه دل می‏‎کَنیم الّا حسین

صبح محشر روزگار فاطمه است
سینه‎زن جایش کنار فاطمه است
گریه هر کس کرد یار فاطمه است
این محرم ها بهار فاطمه است
پس بخوان با نوحه‎ی زهرا، حسین

من خدا را در جهان دارم فقط
مصطفی را در جهان دارم فقط
مرتضی را در جهان دارم فقط
مجتبی را در جهان دارم فقط
می‎شود اینها همه یکجا حسین

چشم آب از نهر کوثر می‎کشد
باده از دست علی سر می‎کشد
میل ما دائم به قنبر می‎کشد
هر که سر بر پای رهبر می‎کشد
می‎شود یک عبد سر تا پا حسین

جبهه‎ی فرهنگ جنگ خیبر است
پیر ما فرمود مسجد سنگر است
نسل زهرا ذوالفقار حیدر است
دشمن زهرا یقینا ابتر است
لشگری دارد تک و تنها حسین

شد منا فیض جهاد اصغرم
سایه‎ی پرچم نشد کم از سرم
کعبه راهش بسته شد رفتم حرم
دست برداریم اصلا از حرم
می‎کشد من را خودش بالا حسین

کنده اسرائیل یک چال سعود
شد یمن تاراج عمال سعود
سال بعدی می‎شود سال سعود
می‎شود آل سعود آل سقوط
می‎کند محشر به پا فردا حسین

ابرهه از قبل با ما آشناست
جان داعش دست کودک‎های ماست
اربعین گردان بچه شیعه‎هاست
سفره‎ی زهرا نجف تا کربلاست
می‎نشیند پیش ما آنجا حسین

ما نمی‎خواهیم این دینار را
مرحبا این امّت بیدار را
رهبر ما داده این هشدار را
بیعت ایران و استکبار را
هر کسی مرد است گوید یا حسین

وای از اسلام اشرافیگری
مرگ بر حکام اشرافیگری
کوفه هم شد خام اشرافیگری
این هم از فرجام اشرافیگری
گر سر درآورد از نوک نی‎ها حسین

شهر انصار علی بالا گرفت
بین کوچه پهلوی زهرا گرفت
راه را بر زینب کبری گرفت
هلهله در بین مردم پا گرفت
راستی امسال عاشورا! حسین

نوحه‎های مادری بی‎تاب، آب
کاش می‎دید اصغرش در خواب، آب
مشک را شرمنده کرده آب آب
حال می‎خواهد چه سر در آب آب
ناامید از خیمه‎ی سقا حسین

پشت سر گریه مقابل هلهله
تا به لشگر نیست دیگر فاصله
یک بدن یک پدر حیران میان غائله
بشکند دستت الهی حرمله
دست به نفرین می‎برد بالا حسین