نه تمنای خود بیان داریم
نه دگر فکر آب و نان داریم

شکر خالق همین که عرض سلام
محضر صاحب الزمان داریم

لحظه‌ای بین غم رها نشدیم
بس که مولای مهربان داریم

مرگ نزدیک و غافل از آنیم
چه قدر ما مگر زمان داریم؟

سر به زیر از خجالتیم اما
چشم بر لطف آسمان داریم

داغ دیدند همسران شهید
تا که امنیت و امان داریم شد

شد پریشان وجود و خاطرشان
اگر آرامش روان داریم

روضه‌خانه بهشت نوکرهاست
جا در این بیت و آستان داریم

روز و شب از فراق کرب و بلا
ذکر مولا حسین جان داریم

گرمی داغ اوست در دل ما
از غمش بین دل نشان داریم

یاد دست گره‌گشای حسین
گله از دست ساربان داریم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

چاره‌ی هجران یوسف جز غم یعقوب نیست
حال دورافتادگان از یار اصلا خوب نیست

چوب ظلم خویش را داریم یک‌جا می‌خوریم
صبر ما که بیشتر از طاقت ایوب نیست

ما بدهکاری خود را گردنت انداختیم
ما طلبکاریم از تو دوری‌ات مطلوب نیست

روز ما سر می‌شود در غفلت کبرای خویش
نیستی و کوچه‌های شهر بی‌آشوب نیست

در میان خانه صاحب‌خانه را گم کرده‌ام
صبح تا شب بر لب من اسمی از محبوب نیست

ساحل آلوده را دریا مطهر می‌کند
غرق عصیانم ولی چشمان من مرطوب نیست

من به کار تو نمی‌آیم نمی‌دانم چرا
باغبانم باش چون که میوه‌ام مرغوب نیست

منتظر اینجا نشسته‌ام زود تنبیهم کنی
زود گفتی نامه‌ی عصیان تو مکتوب نیست

آبروی رفته‌ی من را بخر در کربلا
نوکرت بد هم که باشد پیش تو مغضوب نیست

جذبه‌ی شاه نجف را دیدم از ایوان طلا
جز علی در ذات الله الصمد مجذوب نیست

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

گر چه همه رد می‌کنند از خود گدا را
آقا محبت کن صدا کن اسم ما را

من نوکر خوبی برای تو نبودم
خیلی اذیت کرده‌ام آقا شما را

کج می‌روم وقتی هوایم را نداری
کج می‌گذارم روی هم سنگ بنا را

بنشان هم اکنون مادرم را در عزایم
آزار دادم من تو را صاحب عزا را

پشت درم، درمانده‌ام، در را نبندید
از خود مرانی این گدای خرده پا را

بی‌آبرویی آمده، ای آبرودار
بی‌وقت آمد، آمده وقت مدارا

اول گرفتی دست‌های خالی‌ام را
آخر پذیرفتی من یک لاقبا را

چشمی که گریه می‌کند دارو ندارد
درمان نکن این عاشق درد آشنا را

یک بار شد چشم انتظارت را نبخشی
وقتی به لب داری نوای کربلا را

محض گل روی ابوفاضل عوض کن
حال و هوای نوکر سر به هوا را

زهرا کنار علقمه پهلو گرفته
چون دیده بر روی زمین دست جدا را

ای کاش می‌شد از تن او در بیارند
آرام، تیر و آهن و سرنیزه‌ها را

مشکی که پاره بود را بردند خیمه
گفتند این هم مشک و این هم آب گوارا

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

تو طبیب دواری کِی کنی دل آزاری؟
می‌دهی شفا اما کشته مرده‌ها داری

صد هزارها یار، جان به کف به فرمانت
ای وصیّ پیغمبر کِی غریب و بی یاری؟

یوسفی و کنعان‌هاست بی‌قرار دیدارت
با سپاهی از یعقوب، یک قرار دیداری

چشم‌ها به راه تو، مانده بر نگاه تو
تا که یوسف زهرا کِی رسد به بازاری

ای دل غمین عرشت، خون عاشقان فرشت
کو برای جامانده دلبری خریداری

اشک دیدگان ما چشم خون فشان ما
شاهد و نشان ما از فراق دلداری

گرچه خواب غفلت هست، گرچه بزم عشرت هست
گوشه و کنار شهر مانده چشم بیداری

خیل رو سیه کم نیست، بستر گنه کم نیست
با وجود این غم‌ها، هست خیل غمخواری

گرچه از گله‌مندی گاه دیده می‌بندی
باز هم تو را هستند دوستان بسیاری

ما امیدواران را ناامید کِی سازیم
از وصال روی خود با دل گرفتاری

تو به پای عمری ما به پای تو کاهی
پس چگونه ما با تو کرده‌ایم همکاری؟

گاه در دل روضه چون تو چشم تر داریم
جای این شکر باقی‌ست باز دلخوشی داری

با کدام اشک آرام، می‌شود دل خونت
اشک بر رخ نیلی یا به زحم مسماری

بعد ازاین علی تنهاست مونسش فقط غم‌هاست
وای اگر فتد چشمش سوی خون دیواری

گریه‌ی حسینش هست اشک زینبینش هست
وای از حسن وقتی گوشه‌ای کند زاری

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات