حسرت دیدن تو حسرت ساعات من است
سوختن پای غمت روح عبادات من است

با دعای فرجت، حاجت دنیا دارم
شرمساریِ من از زشتی نیات من است

دلخوشم من به کریمی که به او بد کردم
او ولی جای غضب، فکر مراعات من است

تو دعا می‎کنی و سر به سلامت دارم
نافله خواندن تو حرز بلیات من است

گریه‎های سحرم وقف غریبی تو بود
گریه‎های سحرم خیر و مبرات من است

تا نیایی گره از کار دلم وا نشود
بی تو هر روز، خودش روز مکافات من است

چه کسی گفته اگر بروم کرب و بلا
پیرهن یا کفنی هدیه و سوغات من است؟

داغدار نفس سوخته‎ی سلطانم
همه‎ی عزت من اوج مصیبات من است

ادامه »