سطح این زخم کهنه دارو و درمان نخورده
نور جمال نگارم بر چشم گریان نخورده

من ایستادم ته صف ای نوح، دل دارم آخر
جایی به من هم بده تا کشتی به طوفان نخورده

دستی بکش بر سر من تا سر به زیر تو باشم
سر سبز بودن ندارد خاکی که باران نخورده

ای سفره خالی ات سبز با تو نشستن چه خوب است
ما در کنار تو خوردیم نانی که سلطان نخورده

عاشق شدن کار ما نیست عشق است و آواره بودن
من که پی تو گذارم سمت بیابان نخورده

ای یوسف بی گناهم زنجیر پای تو از ماست
شاکی اسیر است و مجرم شلاقِ زندان نخورده

کی دعوتم میکنی تو پس دیر شد کربلایم
راه گدا تا به حال هرگز به هجران نخورده

پیراهنش روی نیزه انگشترش دست قاتل
زخمی نمانده که دیگر بر جسم عریان نخورده

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

ذکر خدای قادر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ
معنای هل من ناصر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ

ذکر نبی ذکر علی ذکر حسن ذکر حسین
با فاطمه یا باقر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ

هر چهارده معصوم را هم سیزده مظلوم را
خود یاور و خود یاسر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ

حتی به درگاه خدا با التماس و التجا
ورد امام حاضر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ

در امتحانها صبر کن چشم دعا پر ابر کن
حرف دلی که صابر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ

هر کس که بر حبل المتین گوید مذل المومنین
پس بر ولایت کافر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ

مانند ستار العیوب آقاست چون غیب الغیوب
او بر گناهان ساتر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ

بیننده ی اعمال ما آگاه از احوال ما
عین الله است و ناظر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ

خواهی بدانی او کجاست یا در خیمه یا در بین ما
او کربلا را زائر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ

گاهی مدینه گاه طوس گاهی نجف گاه مکه است
کی غایب است او حاضر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ

یابن الامام عسکری تو انتقام کوثری
نام تو هم یا جابر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ

زهرا بگوید پشت در زینب بگوید در سفر
مهدی بیا غم ظاهر است أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیَاءِ

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

چه کنم تا که کنم شاد گل نرگس را
با کدام عاطفه احساس کنم این حس را

ای خوشا آنان که نشانند تبسم به لبت
به رضای تو خدا لطف کند مفلس را

هر که از چشم تو افتاد ز پا میفتد
کیمیای نظرت زر بنماید مس را

عبد صالح نشود هر که مطیع تو نشد
نپسندی ز کسی بندگی نارس را

همه ی عمر پی آرزوی روی تو رفت
مانده امید فقط زندگی نورس را

مرکبت منتظر راکب صبح فرج است
زین کن ای میر حجازی به سحر فارس را

قبل از آنی که بیایی بسپارم به حسین
تا که بیدار کند این نفس بی حس را

نان خور سفره ی تو ریزه خور عباس است
کاسه لیس تو کند پیروی عابس را

روضه ی حضرت عباس کنم تقدیمت
تا مزین به قدومت بکنی مجلس را

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

نه حال دلم مثل قدیم است و همان است
نه قامتم از بار فراق تو کمان است

در غفلت کبری شب و روزم سپری شد
نام تو فقط لقلقه ی روی زبان است

خیلی جلوی چشم تو سرگرم گناهم
وقتی تو نباشی همه جا امن و امان است

تکلیف مرا زود مشخص کنی ای کاش
پرونده ی رسوایی من در جریان است

بیرون بکشانم شبی از دره ی نفسم
صد گرگ به گله زده و بره کشان است

ای سفره ی ما را نمک سفره ی تو بس
چیزی که برایت همه داریم زیان است

کار فرجت روی زمین مانده عزیزم
چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است

ما را نجف و کرب و بلا باز نبردی
خیلی به خدا نوکر تو دل نگران است

در ندبه و در عهد به دنبال حسینم
ارباب کرم دارد و دنبال بهانه است

جامانده رقیه سحری کنج خرابه
یک قافله از غربت او مرثیه خوان است

بر خاک مزارش چه قدر ریخته لاله
زینب چه بگوید به حسین بعد سه ساله

فریاد یا حسین پرشد در این حوالی
زنها به گریه گفتند جای رقیه خالی

ای کربلایی دلبرم جا ماندم آقا
یابن الحسن تنها و رسوا ماندم آقا

دیدی چه شد آخر گناهانم سبب شد
محروم از الطاف زهرا ماندم آقا

خوبان درگاهت سر و سامان گرفتند
دور از حرم من بی‎سر و پا ماندم آقا

سستی ایمانم مرا از چشمت انداخت 
بس که اسیر اهل دنیا ماندم آقا

چله گرفتم چله‎ام کامل نشد، حیف
بی‎کربلا بی‎طور سینا ماندم آقا

یاد منِ جامانده هم در کربلا باش
دلتنگ یک لحظه تماشا ماندم آقا

گفتم چه سازم تا که تحویلم بگیری
گریان برای مشک سقا ماندم آقا

بیچاره‎ی سقای عطشانی که آخر
حتی نخورد آب گوارا ماندم آقا

می‌گفت با گریه حلالم کن برادر
شرمنده‎ی اطفال و زن‎ها ماندم آقا

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

عشق یک سینه ی پر از آه و یک دل بیقرار میخواهد
خواب راحت برای عاشق نیست عاشقی حال زار میخواهد

دیدن یار گرچه شیرین است، نیست عاشق، کسی که خودبین است
حرف عشاق واقعی این است خواهم آنچه نگار میخواهد

مدتی هست یادمان رفته پسری مانده از تبار علی
او که مثل حسن برای قیام بی سپاه است و یار میخواهد

یار هرکس به غیر او بودم دل به هر کس به غیر او دادم
چه کسی را عزیزتر از دوست، دل از این روزگار میخواهد

چند روزی به سمت آقایم چند روزی به سمت دنیایم
بی تفاوت به اینکه جاده ی وصل قدمی استوار میخواهد

خوش به حال مدافعان حرم، عشق را در عمل نشان دادند
تا بفهمی یوسف زهرا عاشقی جان نثار میخواهد

شیعه تنهاست یا اباصالح، با همان هیبت علی برگرد
گردن دشمنان آل الله گردش ذوالفقار میخواهد

گر بگویی بمیر میمیرم بین دستان توست تقدیرم
عبد بی دست و پا برابر توست کی ز خود اختیار میخواهد؟

ای عزادار حضرت زینب دیده گریان غربت زینب
به خدا که اسارت زینب ناله ی بیشمار میخواهد

آه آیا از آن همه لشکر یک نفر هم صدا نزد آخر
ناقه ی دختران پیغمبر محملی پرده دار میخواهد

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

نگو که خیر نداری برای ما آقا
عزیز من کرمت رفته پس کجا آقا؟

چه اشتباه بزرگی ز نوکرت سر زد
که آمده به سرش این همه بلا آقا

کسی که آبرویش میرود خودت هستی
اگر محل نگذاری به این گدا آقا

به حرمت نمک و نان سفره ات نَزَدم
به روضه های حسین تو پشت پا آقا

منی که شب، نجف و صبح، سامرا بودم
تقاص پس بدهم این همه چرا آقا؟

شکایت دل خود را به فاطمه گفتم
که بسته ای به رویم مشهد الرضا آقا

اگرچه غرق گناهم ز تو طلبکارم
زدی به چوب جدایی کربلا آقا

قسم به آن بدنی که جدا جدا شده بود
مرا ز گریه و هیأت مکن جدا آقا

نگاه کن یک علی شد هزار تا اکبر
نگاه کن به علی زیر نیزه ها آقا

توان نداشت بچیند میان لشکر شام
علی اکبر خود را روی عبا آقا

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات