بسم رب الحسین آغاز صحبت عارفان حق بین است
چون خدای حسین بودن در، چشم پروردگار شیرین است

روضه خوانت خداست در محشر با نبی گریه میکند حیدر
عشق یعنی که گریه کردن بر داغ تو اصل اول دین است

قطره در وادی شما دریاست ادعا محضر تو بی معناست
پیش زهرا مقام او بالاست هر که در مجلس تو پائین است

قدر این چشمهای گریان را بهتر از من حبیب میداند
بوسه گاه ملائک عرش است دیده ای که به اشک آذین است

آنچه گنجینه ی گدای شماست پیرهن مشکی عزای شماست
روز اول که دیدمش گفتم آنکه روزم کند سپید این است

اینکه بعد از شنیدن داغت همچنان زنده ام خودش یعنی
در عزای تو کم گذاشتم نوکرت را ببخش غمگین است

هر که جز تو رفیق راهم شد باعث جرم و اشتباهم شد
دیگر از تو جدا نخواهم شد بهترین یار، یار دیرین است

از وفاتم که میشوی آگاه حتم دارم که میرسی از راه
السلام علیک یا ارباب اولین ذکر بعد تلقین است

کاش میشد بمیرم از غم تو در شب هشتم محرم تو
صورت پیرمردها حتی در غم اکبر تو خونین است

این فقط که علی اکبر نیست احمد و حیدر و حسن هم هست
بی سبب نیست این عبا آنقدر روی دوش قبیله سنگین است

گریه ی های های تو یک سو خنده ی آن حرامیان یک سو 
همه آنها که هلهله کردند نسلشان مستحق نفرین است

اگر چه آدمی با آب یا دریا بدن شوید
ولی در کربلا دیدم مَلَک با خاک تن شوید

برای بردن نام تو کعبه باز مَحرم نیست
هزاران بار اگر با چشمه ی زمزم دهن شوید

به قدر دست شستن بین کمال هر شهیدی را
نصیبش بوریا گردد اگر دست از کفن شوید

به توبه نیست، تطهیر نجاست آب میخواهد
خدا با گریه از آلودگی، دامان من شوید

جوانی مرا بردند و پیری مرا دیدند
چه میدانستم این داغِ تو رنگ از موی من شوید

چه شد آن دادهای من چه شد فریادهای من؟
همین باشد جزای آنکه دست از خویشتن شوید

چه ها بر پیرهن رفته چه ها بر آن بدن رفته
که زهرا چهارده قرن است خون از پیرهن شوید

قیامت چون شود قبل از مشرف گشتن زهرا
زمین حشر را آب جبین سینه زن شوید

همه دور حسین و بچه هایش جمع میگردند
ولی پرونده ی گریه کنانش را حسن شوید

حسین بن علی مانده که قبل از رفتن خیمه
چگونه خون جاری از این خونین بدن شوید

خدا نوشته مرا از ازل برای حسین
تمام دار و ندارم بُود فدای حسین

به گور هم بروم قبر من حسینیه است
که از زمان تولد شدم گدای حسین

به چاه معصیت افتادم و نجاتم داد
گرفت دست مرا هر زمان دعای حسین

دو چشم دارم و این چشم های ناقابل
خدا کند که بیفتد به زیر پای حسین

تمام پیرغلامان امیدشان این است
شوند شامل الطاف بچه های حسین

به فکر جنت و این چیزها نباید بود
کجاست جنت ما؟ مجلس عزای حسین

علاج درد من بی علاج یک چیز است
مرا فقط برسانید کربلای حسین

حسین گفتن ما هم حواله ی زهرا
رسید تا به حرم ناله و نوای حسین

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

می‎نشینیم سر کوی اباعبداللّه
به امید رخ نیکوی اباعبداللّه

از کریمی خودش بوده که ما هم شده‎ایم
همه‎ی عمر ثناگوی اباعبداللّه

صحن پیشانی ما بوی حسینیه گرفت
از گِل تربت خوشبوی اباعبداللّه

اهل معراج نشد هیچ رسولی الّا
با توسل به سر موی اباعبداللّه

نزد پیغمبر ما خوبتر از هر عملی‎ست
زدن بوسه به بازوی اباعبداللّه

دستگیر است اگر از همه‎ی خلق حسین
بوده چون فاطمه الگوی اباعبداللّه

رحمت واسعه‎اش جلوه و یاد حسن است
رفته بر خوی حسن خوی اباعبداللّه

نیست انصاف نگوییم از ایمان رباب
ذوب مولا شده بانوی اباعبداللّه

فاطمه در صف محشر به سویش خواهد رفت
هر که رفته قدمی سوی اباعبداللّه

مُحرم کعبه‎ی بی‌‎دلبر زینب نشویم
قبله‎ی ما فقط روی اباعبداللّه

زودتر خورد زمین خواهر مظلوم حسین
دید تا خم شده زانوی اباعبداللّه

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

غربت نشینیم و هوای آشنا داریم
قلبی شکسته اشک‎هایی بی‎ریا داریم

زهرای مرضیه به ما قطعا نظر دارد
وقتی که از داغ حسین او عزا داریم

در این هیاهو مثل ما آسوده خاطر کیست؟
شکر خدا که خامس آل عبا داریم

از چشم‎های خیس راهی حرم هستیم
معراج رفتن بال می‎خواهد که ما داریم

چشمی که مَحرم شد به نامحرم نمی‎افتد
آلوده‎ایم اما دم هیئت حیا داریم

مشکی تن دیوارهای شهرمان کردیم
این ارث را ما از علی موسی الرّضا داریم

ماه مُحرم منزل معشوق نزدیک است
هر گوشه‎ای از شهرمان یک کربلا داریم

وقتی که پای ما روی فرش حسینیه است
احساسمان این است که در عرش جا داریم

ما کمتر از حدّ بضاعت گریه‎کن بودیم
بیش از نماز یومیه، اشک قضا داریم

ماه مُحرم دخل و خرج ما تفاوت کرد
هر شب میان سفره‎ها نان و غذا داریم

هرسال مردن پای روضه آرزوی ماست ‎
امسال هم این عشقبازی را بنا داریم

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

هر کسی تنهاست ذکرش می‎شود تنها حسین
هر کسی گم می‎شود را می‎کند پیدا حسین

دستگیری می‎کند از عاشق بی دست و پا
می‎نشاند نوکر آلوده را بالا حسین

بر کسی دلبسته‎ام که دل نبسته بر کسی
از همه دل کنده‎ام در این جهان الّا حسین

کار من گریه است از بدو تولد تا ابد
خیر دیگر که ندیدم من از این دنیا حسین

بارها گفتم نمی‎بخشد ولی بخشید و گفت
بار آفت خورده‎ات را می‎خرد یکجا حسین

سیزده نور خدا را دوست دارم مثل هم
چون که می‎دانم در آنها هست استثنا حسین

لنگ (فکر) دیدار خدا بودم که بین روضه‎ها
وقت یا اللّه آمد بر زبانم یا حسین

هم امامت هم قیامت هم شفاعت می‎کند
روز محشر هم بیاید کار دارم با حسین

کاف و هاء یاء عین صاد سور مریم
سوره‎ی والفجر روی نیزه شد معنا حسین

من فدای دختری که در خرابه بود و گفت
با همان لکنت به سختی چند تا بابا حسین

خوردم از این و آن مشت و لگد حالا بگو
من شدم پیرتر یا مادرت زهرا حسین؟

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات

با این همه گناه ز کویت نراندی‎ام
امسال هم به ماه محرم رساندی‎ام

پشت سرم دعای تو و مادر تو بود
دستم گرفتی و به حریمت کشاندی‎ام

چون طفل گمشده بغلم کردی ای حسین
پیش خودت نشانده و قدری تکاندی‎ام

منّت سرم گذاشتی و از میان عرش
با نام مادر و پدرم باز خواندی‎ام

می‎خواهی‎ام هنوز وگرنه چو دیگران
با پول و شهرت از حرمت می‎پراندی‎ام

از کودکی برای شما خیمه می‎زدم
دنبال خویش کوچه به کوچه دواندی‎ام

یک روز بی تو زنده نمی‎مانم ای حسین
با آب و نان خواهر خود پروراندی‎ام

آید به گوش ناله‎ی «هَل مِن مُعین» تو
در زیر دست و پا ته گودال خواندی‎ام

مظلوم کربلا لَکَ لبیک یا حسین
تو می‎کشی مرا لَکَ لبیک یا حسین

جهت سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات