عاصیِ رو سیاهم مانده میانِ راهم ـــــــــــــــــــــــــــ من را که پر گناهم ای وای اگر نبخشی

شرم و حیا ندارم ترس از خطا ندارم ـــــــــــــــــــــــ اما منی که جز تو در دو سرا ندارم ای وای اگر نبخشی

شد سست اعتقادم چون پر میان بادم ــــــــــــــــــــــــ حالا که از جهالت نعمت ز دست دادم ای وای اگر نبخشی

ای وای از زبانم مدیون این و آنم ـــــــــــــــــــــــــــــ بهر اَدایِ دِینَم حالا که نا توانم ای وای اگر نبخشی

مردن ز یاد رفته عمرم به باد رفته ـــــــــــــــــــــــــــ این بنده را که راه کج را زیاد رفته ای وای اگر نبخشی

ای که تو مهربانی درد مرا تو دانی ـــــــــــــــــــــــــــ دربهترین زمان ها در بین میهمانی ای وای اگر نبخشی

بر سفره ی کرامت در بِین این ضیافت ــــــــــــــــــــــ  من را که بدترینم در این شب زیارت ای وای اگر نبخشی

ما جای خود که مولا در سجده نیمه شب ها ـــــــــــــــ در موقع مناجات گفته شبیه زهرا ای وای اگر نبخشی

درروز پر تلاطم سر در گم اند مردم ـــــــــــــــــــــــــ در روز حسرت من پیش امام هشتم ای وای اگر نبخشی

جان حسین و زینب رحمی نما تو امشب ـــــــــــــــــــ ارباب داده یادم تا بگویم هر شب ای وای اگر نبخشی

آید اجل چو نا گاه بسته شود به من راه ـــــــــــــــــــــ در وقت بی کسی ام ای مهربان دلخواه ای وای اگر نبخشی