به هر کس دمد ذکر هو بیشتر
رسد فرصت گفتگو بیشتر

شرابی که کهنه شده عطر آن
برون میزند از سبو بیشتر

به آن نوکری که قدیمی تر است
خدا میدهد آبرو بیشتر

زلالی مطلق به قطره دهد
به دریا زند هر چه رو بیشتر

به معشوق هر کس که مَحرم تر است
به او گفته سِرّ مگو بیشتر

به هر کس مقامی برازنده است
به مشتاقها آرزو بیشتر

جدایی به هر کس بود سخت لیک
به سرگشته ی کو به کو بیشتر

بُود عطر سیب حریم حسین
ز هر نافه ی مشک بو بیشتر

شود اربعین هر چه نزدیکتر
شود بغض ها در گلو بیشتر

یقینا که دلتنگی او به ماست
ز دلتنگی ما به او بیشتر

به جا مانده، از طفل جامانده گو
بخوان از رقیه بگو بیشتر

کتک خورد اگر دختری از کسی
شکایت برد بر عمو بیشتر

بابا حلالم بکن فرش من نخ نماست
گلت پیش از این داشت مو بیشتر

کبودم ولی بی پدر بودن است
از اسیر عدو بیشتر

اگر چه از پشت سرم حمله کرد
کتک خوردم از روبرو بیشتر

دلم از غم گوشه گیری شکست
چنان زد که دندان شیری شکست