یا ربّ از این فعل کمم اخلاص و قربت را نگیر
هر چیز می‌گیری بگیر اما حلاوت را نگیر

چیزی ندارم آورم بر محضرت جز چشمِ تر
از آسمان دیده‌ام باران رحمت را نگیر

مشغول دنیا شد دلم با غفلت از «یوم النُّشور»
از خاطر آشفته‌ام یاد قیامت را نگیر

یک عمر با سرپیچی‌ام بیچاره و رسوا شدم
شرمنده‌ام یا سیدی از من اطاعت را نگیر

با بی حیایی‌های خود خیلی تو را آزرده‌ام
جان علی دیگر بیا از من نجابت را نگیر

من با ولای مرتضی تا عرش اعلی می‌روم
جانم بگیر و در عوض حبّ ولایت را نگیر

دیدی نشد با معرفت بوسه به شش گوشه زنم
باشد از این هجران زده بوسه به تربت را نگیر

نام شب این سفره‌ام شد گریه بر داغ حسین
لطفی کن و از سفره‌ام این نام هیئت را نگیر

مست مناجات است او ای نیزه‌دار بی حیا
از حنجر خشکیده‌اش صوت و فصاحت را نگیر

زهرا با وضو شانه به مویش می‌زده
حرام زاده شرم کن گیسوی حضرت را نگیر

چیزی نمانده از طناب عمامه  یا خُود و زره
ای ساربان بس کن برو دنبال غارت را نگیر

جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان، شادی روح امام و شهدا و سلامتی رهبر عزیز صلوات