بدِ مرا تو به خوبِ خودت بدل کردی ـــــــــــــــــــــــــــــــــ به وعده های خودت بارها عمل کردی

حقیر بودم اما تو زود نام مرا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بزرگ کردی و آوازه ی محل کردی

به هر که رو زده بودم مرا معطل کرد ـــــــــــــــــــــــــــــ ولی تو مشکل من را چه زود حل کردی

فرار کردم و با اضطراب برگشتم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به محض اینکه رسیدم مرا بغل کردی

گناهِ تلخِ مرا با حسین بخشیدی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ حسین گفتم و این زهر را عسل کردی

بیا و قول بده زود کربلا ببرم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تو که همیشه به قول خودت عمل کردی

محبت علی ازسینه ام نخواهد رفت ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ چرا که حب علی را تو لم یزل کردی

به زیر دِین کسی نیستم خدا را شکر ــــــــــــــــــــــــــــــــ مرا گدای حسین از همان ازل کردی

عاصیِ رو سیاهم مانده میانِ راهم ـــــــــــــــــــــــــــ من را که پر گناهم ای وای اگر نبخشی

شرم و حیا ندارم ترس از خطا ندارم ـــــــــــــــــــــــ اما منی که جز تو در دو سرا ندارم ای وای اگر نبخشی

شد سست اعتقادم چون پر میان بادم ــــــــــــــــــــــــ حالا که از جهالت نعمت ز دست دادم ای وای اگر نبخشی

ای وای از زبانم مدیون این و آنم ـــــــــــــــــــــــــــــ بهر اَدایِ دِینَم حالا که نا توانم ای وای اگر نبخشی

مردن ز یاد رفته عمرم به باد رفته ـــــــــــــــــــــــــــ این بنده را که راه کج را زیاد رفته ای وای اگر نبخشی

ای که تو مهربانی درد مرا تو دانی ـــــــــــــــــــــــــــ دربهترین زمان ها در بین میهمانی ای وای اگر نبخشی

بر سفره ی کرامت در بِین این ضیافت ــــــــــــــــــــــ  من را که بدترینم در این شب زیارت ای وای اگر نبخشی

ما جای خود که مولا در سجده نیمه شب ها ـــــــــــــــ در موقع مناجات گفته شبیه زهرا ای وای اگر نبخشی

درروز پر تلاطم سر در گم اند مردم ـــــــــــــــــــــــــ در روز حسرت من پیش امام هشتم ای وای اگر نبخشی

جان حسین و زینب رحمی نما تو امشب ـــــــــــــــــــ ارباب داده یادم تا بگویم هر شب ای وای اگر نبخشی

آید اجل چو نا گاه بسته شود به من راه ـــــــــــــــــــــ در وقت بی کسی ام ای مهربان دلخواه ای وای اگر نبخشی

نیمه شب تا که دلت بیدار شد، دیدی چه شد ــــــــــــــــــــــــــــــــــ لحظه ی اقرار و استغفار شد، دیدی چه شد

آن قدر توبه شکستی که خودت قلبت شکست ـــــــــــــــــــــــــــــ توبه هایت پشت هم تکرار شد، دیدی چه شد

آبرویت داشت می رفت از گنه پیش همه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ پیش من وقتی همه انکار شد، دیدی چه شد

آمدی صد بار کردی آشتی گفتم مرو ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ این همه از من به تو اصرار شد، دیدی چه شد

گفتم از میدان به در رفتن نمی آید به توــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سرکشی نفس تو افسار شد، دیدی چه شد

وای که بی عاری تو کار داده دست تو ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ عاقبت هر کس که بدکردار شد، دیدی چه شد

قدری از قبر و قیامت قدری از آتش بترس ـــــــــــــــــــــــــــــــــ تا نگویی بَرزَخَم دشوار شد، دیدی چه شد

معصیت تو می کنی زهرا خجالت می کشد ـــــــــــــــــــــــــــــــ بین تو با مادرت دیوار شد، دیدی چه شد

آخرش این استخوان معصیت که در گلوست ـــــــــــــــــــــــــــــ خار چشم حیدر کرار شد، دیدی چه شد

از قدیم، احسان من بوده فقط حب الحسین ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ بار تو با گریه امشب بار شد، دیدی چه شد

نان و خرما خوردی و گریه کن زینب شدی ــــــــــــــــــــــــــــــــ روزه ات با خون دل افطار شد، دیدی چه شد

ای روزه دار، افطار محتاج یک دعایم ——— آقای آبرودار، محتاج یک دعایم

با نامه ی سیاهم قلب تو را شکستم ——— آلوده و گنه کار، محتاج یک دعایم

خیلی دلم گرفته، از تو خبر ندارم ———– با این وجود دلدار، محتاج یک دعایم

تا خواستم بیفتم، دست مرا گرفتی ———- این دفعه هم چو هر بار، محتاج یک دعایم

شرمنده ام کجاها، دیدی گناه کردم ——— خیلی شدم گرفتار، محتاج یک دعایم

نگذاشتی بریزد یک لحظه آبرویم ———— هستم به تو بدهکار، محتاج یک دعایم

ای کاش یک سحر هم راهت بیفتد اینجا —— در انتظار دیدار، محتاج یک دعایم

خیمه نشین صحرا، آرام جان زهرا ———- هر جای هستی ای یار، محتاج یک دعایم

وقت اذان مغرب دلتنگ کربلایم ————- ای روزه دار افطار، محتاج یک دعایم

ای خدا آشنایم، زائر کربلایم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بر لبم ذکر لبیک، کرده یارم صدایم ــــــــ تو خدای حسینی من گدای حسینم

آشنای غریبم، رفته صبر و شکیبم ـــــــــــــــــــــــــــــ حقِ ارباب عطشان، کربلا کن نصیبم

نیستم من غریبه، آشنای حسینم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تو خدای حسینی من گدای حسینم

آمده روسیاهی، با امید نگاهی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یک نگاه رحیمی، سوی غرق گناهی

تا سحر ناله دارم، خاک پای حسینم ـــــــــــــــــــــــــــــ تو خدای حسینی من گدای حسینم

عبد این آستانم، من هم از دوستانم ــــــــــــــــــــــــــــــــ مرغ باغ مناجات، جلد این آشیانم

نیستم من غریبه، آشنای حسینم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تو خدای حسینی من گدای حسینم

صحبت از کربلا شد، راز دل بر ملا شد ــــــــــــــــــــ نیزه های شکسته، روضه ی پر بلا شد

این دل خسته و این، وای وای حسینم ـــــــــــــــــــــــــــ تو خدای حسینی من گدای حسینم

هر شب جمعه آید، فاطمه بین گودال ــــــــــــــــــــــــــــ تا سحر بس که گرید، می شود خسته احوال

کی رسد انتقامِ ماجرای حسینم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تو خدای حسینی من گدای حسینم

سرورم بی کفن شد، پاره پاره بدن شد ــــــــــــــــــــــــ گوشه ی قتلگاهش، مانده بی پیرهن شد ــــــــــ تو خدای حسینی من گدای حسینم

سفره تا باز شود زود گدا می آید ـــــــــــــــــــــــــــ مثل هر بار به دنبال عطا می آید

آمد از عرش نوایی که بیایید همه ـــــــــــــــــــــــــــــ راه گم کرده به دنبال صدا می آید

همه سرمایه ی یکساله ی خود باخته ام ــــــــــــــــــ بنده ی باخته ی بی سر و پا می آید

یک نفر نیست بگوید که میان پاکان ــــــــــــــــــــــــ این گنه کار زمین خورده کجا می آید

آن کسی که همه جا رفته، طردش کردند ـــــــــــــــــ تا تعارف بزنی اش، که بیا می آید

به من و کاسه ی خالی، تمنا کردن ـــــــــــــــــــــــــ به تو و دستِ کریمِ تو، سخا می آید

هر دلی می شکند خانه ی تو می گردد ـــــــــــــــــــ دل که از غیر تهی گشت خدا می آید

وا شود گوشِ دل ما اگر ای اهلِ سحر ـــــــــــــــــــ بین مان زمزمه های شهدا می آید

هر چه خیر است درِ خانه ی زهرا باشد ـــــــــــــــــ مادرِ ما صفِ محشر پِی ما می آید

تا که گفتیم حسین مجلسمان ریخت به هم ــــــــــــــــ بوی سیبِ حرمِ کرب و بلا می آید

بی قرارم چه کنم من نجفم دیر شده ــــــــــــــــــــــــ عطر زهراست ز ایوان طلا می آید

پر شکسته ی من را ببین، خدای کریم ــــــــــــــــــــــــــ ببین چگونه شدم مستکین، خدای کریم

نشسته ام سر راهت مگر نظر بکنی ــــــــــــــــــــــــــــ تویی غنی و منم خوشه چین، خدای کریم

به هر که رو زدم اصلا به من محل نگذاشت ــــــــــــــــ نزن تو روی مرا بر زمین، خدای کریم

خمیده، با سر زانو، شکسته، نادم ــــــــــــــــــــــــــــــــ به سویت آمده ام اینچنین، خدای کریم

به یاد حرف اویسم، ببخش عبدت را ـــــــــــــــــــــــــــــ که با غریبه شدم همنشین، خدای کریم

نریز آبرویم را به پیش چشم همه ــــــــــــــــــــــــــــــــ نگیر بر گنهم ذره بین، خدای کریم

اگر چه رو سیه ام عاشق علی هستم ـــــــــــــــــــــــــــ شفیع من شده حصن حصین، خدای کریم

به خاطر گل روی علی مرا بخشید ـــــــــــــــــــــــــــــ همین خدای رحیم و همین، خدای کریم

علاج درد گناهم هوای کرب و بلاست ـــــــــــــــــــــــــ مرا ببر به بهشت برین، خدای کریم

بهانه دارم و دل تنگ کف العباسم ـــــــــــــــــــــــــــــــ شبیه حضرت ام البنین، خدای کریم

فدای آن لب خشکیده که صدا میزد ـــــــــــــــــــــــــــــ به زیر چکمه ی مردی لعین، خدای کریم