قربان تو و محکمه‎ی عذر پذیرت
قربان تو و لطف و مبرّات کثیرت

ای حجت حق درگذر از بنده‎ی زارَت
حالا که پشیمان شده این عبد حقیرت

خالی شده پیمانه‎ی ما «أَوفِ لَناَ الکَیل»
ای یوسف زهرا نظری کن به فقیرت

هر لحظه‎ی ما پر شده از عطر دعایت
الحق که تو هستی همه دم فاطمه سیرت

هر جا که رسیدیم فقط مدح تو گفتیم
بگذار بمانیم همان معرکه‎گیرت

هر کس به کسی نازد و ما هم به تو نازیم
دلخوش به توایم و همه هستیم اسیرت

گفتیم بیا روضه‎ی عباس گرفتیم
شاید که سوی خیمه‎ی ما خورد مسیرت

ای مادر عباس اجازه بده یک بیت
ما روضه بخوانیم از آن کوه بصیرت

بی‎دست و پر از تیر ز بالای بلندی
افتاد زمین ام بنین ماه منیرت