بر نفس خود دچارم یابن الحسن اغثنی
عبدی خرابکارم یابن الحسن اغثنی

در غفلت از قیامت، با شعله جهالت
آتش گرفته بارم، یابن الحسن اغثنی

تاریک و روسیاهم، افتاده قعر چاهم
ای شمس روزگارم، یابن الحسن اغثنی

از شرم ناگزیرم، از شرم سر به زیرم
از شرم بی قرارم، یابن الحسن اغثنی

جز رحمت نگاهت، جز گرمی پناهت
آرامشی ندارم، یابن الحسن اغثنی

ای ذوالکرم می‎آیی، بالا سرم می‎آیی
هنگام احتضارم، یابن الحسن اغثنی

اصلا فقیر خوانت، بر لطف بی کرانت
خیلی امیدوارم، یابن الحسن اغثنی

مانند والدینم، گریه‎کن حسینم
این است اعتبارم، یابن الحسن اغثنی

عقده‎گشایی‎ام کن، کرب و بلایی‎ام کن
دلتنگ آن دیارم، یابن الحسن اغثنی