عمر خود را به تمنا گذراندن خوب است
صبح و شب در طلبت اشک فشاندن خوب است

چشم‌های تو اگر ساقی مجلس باشد
دست بر پهلوی پیمانه رساندن خوب است

لب هجران زدگان را به تلافی فراق
جرعه‌ای از مِی وصل تو چشاندن خوب است

مثل آقای خراسانی و در مسلک تو
بنده را در بر ارباب نشاندن خوب است

زندگی با تو همان‌قدر که لذت‌بخش است
بی تو بالعکس فقط زنده نماندن خوب است

مژده‌ی آمدنت را چو بیارد نوروز
گرد و خاک از تن این خانه تکاندن خوب است

عصر هر جمعه‌ی دلگیر به خود می‌گویم
حرف گودال که شد فاش نخواندن خوب است

کاش آن رذل سیه‌دل ز خودش می‌پرسید
تیغ را بر گلوی تشنه کشاندن، خوب است؟

چهارده قرن گذشته است و نگفتند چرا
اسب روی بدن کشته دواندن خوب است